Restart || D:BH×KiriBaku ✓

►3

Katsuki sinirini yatıştıracak bir şeyler düşünmeye çalışarak CyberLife Bakım Merkezi'ni aradı. Karşısındaki adamın, cümlesine başlamasına bile izin vermeyerek sesini yükseltti.

"ONU SIFIRLADINIZ MI?" Karşı hattaki adam bir süre sessiz kaldı. Kafası karışmıştı.

"Efendim... Neden bahsediyorsunuz?" Adamın endişeli çıkan sesi, Katsuki'yi daha da sabırsız hâle getirmişti.

"Bu sabah bıraktığınız RT600 model android. Onu sıfırlamanızı söylemedim!"

"Bayım..." adam önündeki bilgisayardan Katsuki'nin adını buldu. "Bay Bakugou, yenilememiz gerekti. Kafası çok hasar almıştı ve yeni malzemel-"

"Bunu düzeltemez miyiz, lanet olsun?!" Katsuki karşı hattaki adamın konuşmasını kesti. Bunu duymasına gerek yoktu. Sadece eski halini istiyordu ve bunun mümkün olup olmayacağını öğrenmesi gerekiyordu. Buna ihtiyacı vardı.

"Üzgünüm, fakat belki bir ihtimal... Eski şeyleri görerek hatırlayabilir. Hafızasının yerine gelmesi çok zor ancak imkansız değil. Bu önemli mi ki?" Katsuki'nin içi, küçük bir umut kırıntısıyla kabardı. Bir ihtimal vardı ve bunu duymak kendisini rahatlatmıştı.

Eijirou tarafından unutulmak istemiyordu. Madem Eijirou hiçbir şeyi hatırlamıyordu... Katsuki de hatırlamasını sağlardı o halde.

"Bayım...?"

"Ah, şey tabii." Katsuki kendisine gelebildiğinde zar zor teşekkür edip telefonu kapattı. Harika, küçük bile olsa bir ihtimal vardı. Ancak dediği gibi çok zordu. Hatırlamasını sağlayacak bir şey yapması gerekiyordu.

Bakışları, hemen sağındaki komodinin üzerindeki çerçeveye takıldı. Eijirou, Katsuki'nin ağzının iki yanını tutup gülmesini sağlayacak şekilde asılıyordu. Katsuki ise oldukça huzursuz görünüyordu bu durumdan.

Burukça gülümseyip çerçeveyi eline aldı ve salona geri döndü. Eijirou yüzünde şaşkın bir ifade ile sarışına bakıyordu. 

"Yanlış bir şey mi yaptım, efendim?" Katsuki kafasını sağa ve sola sallayıp iç çekti. Daha sonra kızıl androide yaklaşıp çerçeveyi ona uzattı. Eijirou bir süre resim ile bakıştı. Daha sonra soran bakışlarını Katsuki'ye yöneltti.

"Sana bir şeyi hatırlatmıyor mu?" Sordu Katsuki. Kızıl android başını eğilip sağa ve sola salladı. Bütün bunlara anlam veremiyordu. Resimde kendisini gördü, mutlu görünüyordu.

"Sıfırlandım ben, değil mi?" Katsuki ağrıyan kalbine bastırdı elini. Daha sonra başını olumlu anlamda salladı. 

Katsuki kadar Eijirou'da üzgündü. Çünkü karşısındaki sarışın adamın canının yandığını görebiliyordu. Yaklaşıp adamın sıcak ellerini, kendi elleri arasına aldı. Katsuki kaşlarını çatıp şaşkınlığını gizleyemezken Eijirou ağzını araladı,

"Elimden geleni yapacağım. Lütfen bana her şeyi öğretin."

Madem hatırlayamıyordu, her şeyi yeniden öğrenirdi o da. Çünkü Katsuki'nin üzgün ifadesine dayanamıyordu bir nedenden ötürü.