ေနေရာင္ျခည္ နဲ႔ အတူ ယိုင္ေနတဲ့ အလင္းတန္းေတြက မ်က္စိပသာဒျဖစ္ေစတဲ့ ေအးျမတဲ့ အေရာင္အဆင္းနဲ႔ Kyungsoo ရဲ႕ အိပ္မက္ထဲ ျဖာက် ျပန္႔က်ဲလာတယ္။ပင္လယ္နဲ႔ ကမ္းေျခ ထိေတြ႕ရာ အစပ္ နားက အိစက္တဲ့ ေျခရာခြက္ေတြထဲ လိုက္ထပ္နင္းေနတဲ့ ဖေနာင့္ ေတြ ပါသေယာင္ေယာင္ ပင္လယ္နံ႕သင္းေနတဲ့ အိပ္မက္တစ္ခု။ Kyungsoo ေဘးကိုေစာင္းပစ္လိုက္တယ္ အဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ စိုစြတ္ေနတဲ့ သဲေတြက ေအးစက္တဲ့ အိပ္ရာခင္းအစ အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားတယ္။
သူ႔မ်က္လံုးကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေသာင္းေျပာင္းေရာေထြး ေနတဲ့ ပင္လယ္စင္ေယာ္ေတြရဲ႕ ေတာင္ပံေတြ၊ အေရာင္ရင့္ရင့္အရိပ္ေတြ ေနရာမွာ အရမ္းကို နိမ့္လြန္းတဲ့ မ်က္ႏွာက်က္တစ္ခု အစားထိုးဝင္ေရာက္လာတယ္။ ဆက္ၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အိပ္ခန္းေလးရဲ႕ အဆံုးနားက ျပတင္းေပါက္ေသးေသးတစ္ခု၊ ၿပီးေတာ့ ဖန္တရာေတသံုးထားလို႔ ေဟာင္းႏြမ္းေနသေယာင္ ေကာ္ေဇာ ရဲ႕ ေအာက္က သစ္သားၾကမ္းခင္းခ်ပ္ေတြ။
ဒါက သူ႔ရဲ႕ အခန္းပဲ။ သို႔ေသာ္ျငား အတိအက်ေျပာရမယ္ဆို မေန႔ကနဲ႔ မတူသလိုပဲ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့
အစိမ္းေရာင္ Sticky Note စာရြက္ေလးေတြက တစ္လက္မေလာက္စီ ျခားတဲ့အကြာအေဝး ကိုယ္စီနဲ႔ အခန္းရဲ႕ နံရံတိုင္းမွာ အျပည့္ရွိေနတယ္။ ဘာလို႔ ဒီစာရြက္ေလးေတြ ဒီလိုရွိေနတာလဲဆိုတာ သူျပန္ စဥ္းစားလို႔မရဘူး။
စာတမ္း အတိုေလးေတြ ...ပံုေတြ...ဂဏန္းေတြ...ရက္စြဲေတြ...စံုေနေအာင္ ေရးထားတဲ့ Sticky Note ေတြ။
တိုက္ခတ္လာတဲ့ေလေျပက ျပတင္းက လိုက္ကာကို တိုးဝင္ လာၿပီး ကပ္ထားတဲ့ Note စာရြက္ေတြ ကို ပါ တိုက္ခတ္သြားေတာ့ တြန္႔ေခါက္ေနတဲ့ စာရြက္အနားစြန္းေတြဆီက စာရြက္လွန္သံ လက္ခုပ္သံေတြလို တေျဖာက္ေျဖာက္ ျမည္သြားတယ္။
ဒိီျမင္ကြင္းက မရင္းႏွီးေပမဲ့ သိပ္လည္း စိမ္းသက္မေနဘူး။ ဒီမတိုင္ခင္က ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အေၾကာင္းအရာလိုမ်ိဳးေပါ့။
ဒီေန႔နဲ႔ မေန႔ကနဲ႔ ၾကားထဲမွာ ရက္တစ္ရက္ရွိေနႏိုင္တယ္။ အင္းး...။ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ရက္ထပ္ပိုၿပီးေတာ့လည္း ရွိေနႏိုင္တာပဲ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပါေလ၊
ရက္ေပါင္းဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားကုန္ဆံုးၿပီးသြားၿပီလဲ။
ဒီေန႔ သူ ဘာေတြလုပ္ရမလဲ ဆိုတာ ေတြကို
ဒီ Note ေတြက သူ႔ကိုရွင္းျပမွာပဲျဖစ္တယ္ ။
