Bölüm-5

37 5 5
                                    

Sabah alarmın sesiyle uyanmıştım.Koşuya çıkacaktım ve bunun için sabahın 7'sine alarm kurmuştum.

Yataktan kalktım Esin'e baktığımda mışıl mışıl uyuyordu bende banyoda rutin işlerimi hallettim.Sonrasında kıyafet dolabından üzerime koşu için birşeyler seçmeye başladım.

Sonrasında kıyafet dolabından üzerime koşu için birşeyler seçmeye başladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Giyindikten sonra hafif bir makyaj yapmıştım.Ve hazırdım aşağı indim mutfağa girip kendime kahvaltı hazırladıktan sonra Esin'ede hazırladığım kahvaltıdan ayırıp dışarı çıktım.

Koşu yapacağım sahil kenarına gelmiştim. Kulaklığımı taktıktan sonra bir şarkı açtım ve koşmaya başladım.

Bu şarkı cidden çok hoştu.

Bir saat koşunun ardından çok yorulmuştum.Bir banka oturdum ve sahili izlemeye başladım.

Kendime cidden ne diyeceğimi bilmiyorum canım Türkiye dururken ben gelmiş burda elalemin Kore'sinde kalıyordum.Hayat o kadar şaşırtıcı ki insan bir anda kendini aklından geçmeyecek bir şekilde bulabiliyor.Daha 1 hafta önce Kore hakkında birşey bilmezken şimdi danslarını dahi ediyordum.Cidden ya ben gariptim yada hayat fazlasıyla şaşırtıcıydı.

Aklımdaki düşünceler birden uçmuştu bunu sağlayan şey ise yanıma bir çocuğun oturmasıydı.Ondan tarafa döndüğümde gözlerinin yaşlı olduğunu fark ettim.Çok şirin bir kızdı ama ağlaması sanki içimde bir öküz oturmuş gibi hissettirmişti.

"-Merhaba şirin kız adın ne acaba?"

"-Adım Jae-Hwa."

"-Benim adımda Gaye.Senin gibi şirin bir kızı üzen şeyi duymak isterim.Söylemek ister misin bunu bana?"

Biraz sahile doğru baktıktan sonra bana döndü.Acısını bilebildiğim bir şey çıkmıştı o dudaklarından.

"-Bugün babamı kaybettim.O benim istediğim pamuk şekeri almak için sadece karşıya geçmişti.----S-sonra ise geri bana doğru gelirken ona araba çarptı."

Sadece şurada olan tek fark benim babam ölmemişti o bizi terk etmişti.Doğduğumdan beri annem bana bakıyordu neredeyse.Babam ben 3 yaşındayken bizi bırakıp gitmiş.Tam bir nedeni var mı bilmiyorum ama bilmekte istemiyorum her türlü bırakmış bizi.

Jae-Hwa'yı kendime doğru çektim ve sarıldım daha fazla dayanamazdım o küçük çekik gözlerinde ıslaklık olmasına.

"-Üzülme canım.Bak sana ne diyeceğim sana bugün o istediğin pamuk şekeri alacağım ama seni bırakmadan!"

"-Canım artık onu istemiyor ama"

"-Sorun değil gel benimle"

Jae-Hwa'yı kaldırdım ve elinden tuttum.Pamuk şeker istemiyorsa bende başka birşey alırım dimi yani.

Encounter ~ Jeon JungkookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin