I hate you, I love you.

1

Perspectief: Zahra
Ik loop samen met Besta door de stad heen, en we hebben best veel kleding gekocht. Ik pak m'n Gsm en app m'n moeder dat we over een kwartier thuis zijn. "Jallah Besta zid naar bushalte dann"
"Isgoed heb je je moeder al geappt?"
"al gedaan!" We lopen richting de bushalte

"Ohja! Zahra ik moet nu echt gaan mijn tante wacht op me ik had de afspraak echt vergeten sorry schat vind je het erg?" "Nee joh tuurlijk niet ga maar"

En ik liep toen maar naar de bushalte tot ik in een steegje werdt geduwd. Ik slaak een gil van schrik ik keek in de 2 mooiste zee blauwe ogen, wacht nee wat zeg ik nu ik wordt ontvoerd! Net toen ik actie wou zetten werdt er een doekje voor m'n mond gehouden en werdt alles meteen na een paar seconden zwart voor m'n ogen.

Ik werdt wakker in een kamer waar het opzicht best netjes was voor iemand die ontvoerd is. Maar niet dat ik klaag ofzo, ik besloot een beetje om me heen te kijken en de kamer een beetje te verkennen. Ik zie 2 deuren, ik loop meteen naar een deur om te kijken of ik daar ergens kon ontsnappen maar jammer genoeg zie ik alleen maar een badkamer. Ik open de andere deur ook, en wat ik daar zie verbaast me wel, ik zie een hele grote inloop kast

Plots hoor ik dat de deur open gedaan wordt "de prinses is wakker zoals ik zie?" Hoorde ik een stem ik keek van waar die stem kwam "wat doe ik hier eigenlijk, en trouwens noem me geen prinsen, dankjewell" meteen werdt ik tegen de deur geduwd, "je weet heel goed wat je hier doet schatje. Met zo een mooie lichaam kan je het verwachte toch?" En hij zit aan m'n krullen.

WACHT HIJ ZIT AAN MIJN KRULLEN!! Iedereen weet letterlijk iedereen weet dat ze niet aan mijn krullen moeten zitten dat is het enigste wat ik echt mooi vind aan m'n zelf. Ik werdt boos en ik gaf hem een knietje in z'n edele delen

Ik rende de kamer uit en liep alle trappen zo snel mogelijk af. Net toen ik dacht dat ik bijna weg was voelde ik 2 armen om m'n middel. "Hey?! Wat ben jij aan het doen dan?!" Zei ik op best wel een harde toon "zozo mevrouw wilt dus ontsnappen" hij trok me hellemaal terug naar de kamer ik probeerde wel tegen te stribbelen maar ik kon net zo goed geen moeite doen hij was te sterk.

In de kamer trof ik een best wel woedende Marwan aan. "Anouar kan je ons even laten" Zei Marwan met best wel een dreigende toon. Anouar verliet de kamer en meteen duwde Marwan mij tegen de muur. Hij wrijfde over mijn wang en zei "zozo prinsesje probeerde te ontsnappen" "blijf met je kaolo tengels van me af vieze zemmel"  "Zo zo Mevrouw heeft zelfvertrouwen gekregen zo te zien?" En hij verliet de kamer en deed hem opslot.

Vanaf dat moment bedacht ik me waarom ik eigenlijk ben ontvoerd. Zoveel vragen spookte er rond mijn hoofd maar op geen een kreeg ik een antwoord.

Perspectief: Marwan
Ik verliet Zahra haar kamer deed hem opslot en liep naar de woonkamer. Ja we hebben een hele grote villa en niet alleen ik woon hier, ik woon samen met wat vrienden.

"Yo gasten we hebben een nieuwe meisje genaamd Zahra, Niemand raakt haar aan of doet iets. Behalve als ik het zeg. Hoor ik toch dat je haar hebt aangeraakt dan maak je kennis met mijn prachtige 9mm."  Zei ik, en ja ze luisterend naar me want ik ben hier sport van de hoge baas, Naast mijn vader dan. Maar hij werkt in een andere villa.

Ze knikte allemaal, en ik ging even zitten. En opeens dacht ik aan Zahra om eerlijk te zijn is ze echt een heel prachtig meisje. Nee wacht wat zeg ik nu weer, ik ben altijd hardt geweest en Zahra gaat dat echt niet veranderen.

Voor de mensen die zich af vroegen waarom ik Zahra heb ontvoerdt nou kijk, Zahra heeft een broer Nabil hij heeft best veel money van me genakt. Aangezien ik weet dat hij best een goede band heeft met zijn zusje Zahra. heb ik haar ontvoerd en hem gedreigd dat als hij mijn
€ 900.000 niet komt brengen, dat hij z'n zusje niet terug gaat zien.