|To Jaehyun|mgl✔️

50

Jaehyun's POV

Би ахин түүний захиануудыг уншиж дуусгалаа.

Би түүнийг намайг таньдаг байсанд баяртай байна.

Гэсэн ч би буруутай юм шиг санагдаад байна.

Би тэрнийг ерөөс ч мэддэггүй байсан гэтэл тэр бүгдийг мэддэг байж.

Намайг уучлаарай, Бун Даын.

Даан ч оройтож дээ.

Удалгүй би эмнэлэгт хэвтэж байгаа эмээ дээрээ очихоор шийдэв.

Эмээтэй утсаар ярьж очихоо хэлчихээд бостол

Нэг охин мөргөчихөв.

Тэр газар уначихсан болохоор босоход нь туслалаа.

Би: Уучлаарай.

Тэр: Ахх, зүгээр дээ.

Түүн лүү хартал..байз даа энэ охин чинь тэр биш үү?

Тэр: Харин чи зүгээр үү?

Би: Өө тиймээ. Намайг Жон Жэхён гэдэг. Дахин уучлаарай.

Тэр: Сайн уу, Жон Жэхён. Намайг Бун Даын гэдэг.

Тэр ингэж хэлээд инээхдээ үнэхээр гэрэлтэж байсан юм.

Би: Чи намайг мэдэх үү?

Даын: Үгүй дээ, бид сая л танилцлаа шүү дээ.

Би одоо чамайг явуулахгүй ээ, Бун Даын.

Чамд дахиж тийм зүйл тохиолдуулахгүй.

Чамайгаа одоо өөрийнхөө нэг хэсэг болгоно.

Тэгээд хамтдаа захидал бичнэ.

Учир нь

To Daeun

Би чамд хайртай.

---
Заа ингээд дуусдаг юм байж. Юу бодогдном миний энэ удаагийн орчуулгын өгүүллэгийг уншаад? Тэссэнгүй оруулчихлаа шүү💁🏻Энэ хүртэл хамтдаа байсан та нартаа баярлалаа. Зөндөө lobu шүү.💜