8.bölüm(ayrılık)

753 41 46
                                    

Adrianın ağzından

Sabah nathalie'nin(inşallah doğru yazmışımdır) uyandırmasıyka kalktım
Ve işlerimi halledip okula gittim marinett bankta otuyodu ama düşünceli gözüküyordu yanına gidip oturdum ama beni fark etmedi burda neler dönüyo

Marinett'in ağzından

Sabah üstümü giyinip okula gittim erken gelmiştim banka otururup düşünmeye başladım gerçekten çok garip bir rüya görmüştüm ve kafam karışmıştı

Marinett'in rüyası

Karanlıkta yürüyordum kimse yoktu ne bir ışık ne bir ses bağırmaya başladım

-KİMSE YOKMU!!

bir süre böyle bağırdım hayla kimse yoktu korkmaya başlamıştım sonra ilerde biri gelmeye başladı karanlıktan dolayı net göremiyordum
Sonra az daha yaklaşınca bunun Adrian olduğunu gördün belki bana yardım ede bilirdi yanıma geldi ve konuşmaya başladı ama kalbimi kırıyordu

-seni hiç sevmedim oynadım seninle
Ne kadar saf mışsın seni parmağımda oynadım sende benim seni sevdiğime inandım evlendim seninle senin gibi böyle bir fakir kızı niye seviyim ki? Senide diğer kızlar gibi kullandım seninle niye sevgili olduğumu sanıyorsun hahahaha

Dedi ve gülerek gitti ağlıyordum birden ilerde kara kedi koşarak geldi ve bana sarıldı saçlarımı okşayıp

-geçti sakin ol tamam bitti

Diye şeyler söylüyordu sonra omuzlarımdan tutup yüz hizasına getirdi

-marinett ben seni seviyorum dedi ve dudağıma yapıştı

Rüya son

Artık adriana karşı içimdeki hisler bitmişti onu sevmiyordum belki rüyayla karar vermek doğru değildi ama bu beni derinden etkilemişti daha ne zaman geldiğini farketmediğim Adrian omzuma dokundu

-marinett iyimisin dalgın gözüküyorsun

Dedi bende ona doğru döndüm ve

-Adrian benim sana söylemem gereken bişey var

Dedim ne zaman tuttuğumuz bilmediğim nefesimi vererek

-evet seni dinliyorum

Dedi

-ayrılalım

Dedim tek nefeste o şok olmuş casına bana bakıyodu

-a-ama neden

Dedi ağlamaklı çıkan sesiyle

-ben... Artık seni sevmiyorum başka birini seviyorum

Dedim gözlerimi kaçırarak

-k-kim? (Kim: ne ben değilim
Ahh tamam tamam vurmayın yapmasam olmazdı)

Dedi bende

-kara kedi

Dedim ve yüz ifadesine baktım ama ama o... Gülüyordu ama nasıl

-haa iyi o zaman neyse görüşürüz

Dedi ve kalkıp gitti bende arkasından şaşkınlıkla baktım

-o az önce iyi mi dedi?

Dedim sonra birden

-evet öyle dedi

Dedi arkamdan bir ses korkuyla banktan yere düştüm arkama baktığımda........

_______________________________

Sence arkasında ki kim?

Ve diğer kitaplarıma bakmayı unutmayın

Neyse

❤sizleri seviyorum❤

Bay bay

Marichat-Düzenleniyor-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin