~SONBAHAR AKŞAMLARI~

4.bölüm 🍁

Selena Gomez - same old love 🎵

Yeni bölüm geldi!!

İyi okumalar '

🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁

Beni eve bırakmasının ardından saatler geçti hala babam gelmedi normalde bu kadar geç kalmazdı ama neyse gelir ya mutfağa ilerledim babam gelene kadar bişeyler hazırlasam iyi olacaktı.

          Kapı kıcırtısıyla gözlerimi açtım babam gelmiş olmalıydı ayağa kalktım ve kapıya ilerledim. Beyazlamış sakalı ve saçıyla çökmüş görünüyordu hayat babamı çok yormuş olmalı diye düşünmeden edemedim. Babam kapıya zar zor tutunuyordu sarhoşmuydu o neler oluyor. Babamın koluna girdim içki kokusu daha çok yayılmaya başladı bu koku midemin kalkmasını sağladı insanlar bunu nasıl içiyor ya babamı odasına götürüp üstünü örttükten sonra odama geçtim bugün kafeye de gidemedim umarım bir sorun olmazdı. Uykunun beni ele alması çok uzun sürmedi uykuyu herkes severdi.

           

Güneşin delici ışıkları işe gözümü açtım üstümde tatlı bir yorgunluk vardı. Tabi olurdu iki gündür yatıyorum neyse pandalı pijamalarımı çıkardım siyah kot ve beyaz kazağımı üstüme geçirdim.

Aşşağıya indiğimde babamın işe gitmediğini gördüm Allah allah niye gitmedi ki

"Günaydın kızım" dedi

"günaydın babacım hayrola neden işe gitmedin" dedim

"canım istemedi" dedi mırıldanırcasına

"peki" dedim ve yanağına öpücük kondurdum kafeye gitmeme daha vardı o yüzden babama güzel bir kahvaltı hazırlayabilirdim.

Son zeytini de ağzıma attım be ayağa kalktım babam da ayaklandı.

"kızım benim bugün işlerim var dikkat et kendine" dedi ve bana sarıldı.

"baba sende bişeyler var ne oldu söyle bana" dedim

Babam gözlerini kaçırdı ve "bişey yok meleğim küçük bir işim var" dedi ama ben inanmadım babamı kapıya kadar yolcu ettim ve kahvaltı masasını toplamaya başladım.

       Şuan yolda yürüyorum düşünüyorum ama artık onuda yapamayacakmışım gibi geliyor zaten insanların yaptı yemek yemek, uyumak ve düşünmek. Düşünmek bende artık hobi gibi bişey oldu.

      Kafe gözükünce adımlarımı hızlandırdım ve kapıyı açık girdim emre herzaman ki gibi müşterilere bakıyordu. Hemen Önlüğümü taktım ve bir kağıt ile başladım.

        Emre beni farkedince yanıma geldi ve yüzümü taradı neden bunu yaptığını anlamamıştım.

"Eylül dün neden gelmedin bişey mi oldu" dedi endişeli bir şekilde bu endişesi beni sevşndirmişti çünkü birilerinin benim için endişelenmesi beni mutlu etmişti :)

  "hayır ya önemli bir işim çıktı size de haber vermedim üzgünüm" dedim elini boşver dermiş gibi salladı ve

"bende bişey oldu sandım" dedi

"neyse hadi işimize dönelim müşteri beklemez" dedim ve ilerideki masaya ilerledim.

          Uzun çalışmanın ardından sonunda iş bitmişti bugün haftalıklarımız verilecekti. Herkes haftalığını alırken bende sıraya girdim ve paramı aldım. Emreye seslenip "ben gidiyorum" dedim oda bana el salladı ve dışarı çıktım montumu aldığım için kendime bir kere daha aferin dedim.