Chapter 1.1
Author’s Note:
Parang ewan ewan lang yung Chapter 1, kaya may Chapter 1.1. hehe. Pagpasyensyahan na po. :)
----------------------------------------
DEMI’S POV.
Nagising ako sa tunog ng alarm clock ko. GOOD MORNING SA INYO!! Always wake up with a smile! Yan ang quote ko! Para naman hindi tamarin diba? Ako usually yung maagang nagigising sa aming magkakapatid. Kasi ako lang naman ang mag-luluto. Takot kasi yang mga yan sa mantika eh. Pshhhh. Tamad lang naman eh. -____________-
Ano kaya ang pwedeng lutuin? Pwede na siguro ang ham and bacon.... pagkatapos kong magluto at kumain naligo na ako and nagayos for school. Hindi ko na hinintay yung mga kumad kong ate. Bahala na sila. Malalaki na yang mga yan eh. Sinabihan ko na din yung driver ko na wag na akong sunduin. Walking distance lang naman yung school.
Papalapit na ako sa school ng makakita ako ng tindahan ng mga kung anu-ano. Yung mga pamaypay na bilog. Ang cute nung pink!!! Kaya binili ko na lang, 15 pesos lang naman eh.
Pagpasok na pagpasok nakita ko kaagad ang bestfriend ko na si Andrei. Magkababata kami niyan. Nung lumipat kami sa manila, sumunod din yung family niya... kaya hindi kami nagkahiwalay. Kaso dito sa school magkaiba kami ng group na sinasamahan eh. Kaya paminsan minsan na lang kami nakakapagusap.
“Trish!! Nagdm ako sa’yo sa twitter ah!” Andrei to me. Trish ang tawag niya sa akin para daw unique. Ayaw naman niya ng ‘Tricielle’ Mahaba lang daw kasi i-pronounce. Adik lang eh.
“Sorry naman kung hindi ko nabasa! Nakatulog na ako eh.” Sigaw ko sa kanya. Malayo kasi siya sa akin ng konti tapos kasama pa niya yung tropa niya. Sumenyas muna saya na pupuntahan niya muna ako.
“Okay lang yun.” Nasa tapat ko na siya then pinat niya yung head ko. Then nagsmile siya. Shet. Gwapo talaga ng bestfriend ko. Kung hindi ko lang bestfriend papatulan ko na eh. Dejoke. Wala talaga akong ibang nararamdaman para sa kanya. Psh.
Napatingin ako sa mga ka-tropa niya para mag ‘hi’ tumingin naman sila sa akin at nag’hi’ din. Friendly talaga ng mga kabarkada nito. Pero wag na lang, mga playboy eh. Naglakad na kami papunta sa classroom naming. Oo nga pala, magkaklase kami, Papano naming nalaman kung saan section namin? May online site yung university kung saan pwede kang mag-check ng mga activities. Kaya yung mga tamad na students, tulad ko, dun na din nagchecheck.
“Oy. Ano yang hawak mo?” Andrei sabay tingin dun sa pamaypay ko.
“Pagkain. Try mo kainin.” Sarcastic kong pagkasabi.
“Ha-ha. Corny natin ngayon ah! Kumain ka siguro ng corn ‘no?”
“Hahahaha no. Ako pa talaga yung corny sa atin eh no?” Kapag talaga sa barahan minsan lang ‘to manalo eh. WEAK! HAHAHAHA.
“Tsk. Wehhh. Maglaro na lang kaya tayo?” Ano nanaman kaya ang tumatakbo sa isip nito?
“Ano nanaman yang naiisip mo? Ha?”
“FRISBEE.”
“Sali kami!!”
“Oy kayo ha!”
“The more the merrier!!!”
Sigaw ng mga ka-tropa ni Andrei at yung mga friends ko na puro girls na taga kabilang section. Gala talaga ‘tong mga ‘to. Sa pagkaakalam ko kasi nasa dulo nng corridor yung section nila eh.
“O ano? Game?”
“Game!”
Sa classroom na lang kami nag-laro. Hindi din uso sa amin mag-laro sa field no? Hahaha. Ganun talaga. Nagsimula na silang maglaro. Nagugulo na masyado yung mga chairs, buti na lang wala pang dumarating na ibang students. Napasa na sa akin yung fan then ipapasa ko dapat kay Mika then bigla naman siyang umiwas, ay? Takot sumalo? Sumali ka pa. So ang ending----
“WHAT THE.” BOOM. TUMAMA SA MUKA NG.
“IKAW?!”
“IKAW?!”
Omg. S-si Guy na nandun sa Goldilocks kahapon!!!!! Wahhhh!!! Bakit sa ganitong pagkakataon pa? Bakit? BAKITTTT???? T______________T
Pero t-teka..... papaano niya ako naalala?!
“H-hoy! Papaano mo naman ako nakilala?”
“Papaano ba naman na hindi kita mamumukaan dahil yung tingin mong MALAGKIT parang huhubaran na ako!” Whattt?!!!
“N-nahuli mo akong nakatingin sa’yo?!” Pagkasabi ko nun biglang nagtawanan yung mga kaibigan ko. Psh. What a FriendS.
“Welcome sa grupo pre! Hahahaha! Andrei nga pala!” Lumapit si Andrei dun sa mr. Unknown guy. Nagtataka nga ako paminsan minsan eh. Bestfriend ko ba talaga ‘to?
“Zach. Zachary Francis Co.” Nakipagshake ng hands si “Zach” then tumingin siya sa mga kaibigan ko then nag-smile. OMG. TAO BA TALAGA ‘TO? O ANGEL SENT FROM HEAVEN? GWAPO EH!!--- Erase-erase!! Pinahiya ka niya! Kaya dapat masama ang loob mo sa kanya!! Haaaayyy. -________________--
“So, mukang new student ka dito.. kaya sa tropa ko na lang ikaw sumabay mamaya.” Pagdedemand nitong si Andrei. Sus. Napatingin na lang ako sa sapatos kong cute! Haay, buti pa ang shoes kaya akong pasayahin kahit tinitignan ko lang sila.
“No, thank you. Gusto ko kasi kasama siya eh. Kung hindi siya kasama sa group niyo hindi na lang ako sasama.” Narinig kong sabi ni Mr. Zach the-demanding-guy. Kabagobago pa lang dito! Psh.
Nilalaro ko pa din yung shoes ko until nung siniko ako ni Jamie.
“Peste naman oh! Kita namang tinitignan ko pa yung shoes ko eh!” Napalakas kong sabi. Oops. Napatingin naman ako sa harap ko.
“Ikaw, ikaw yung gusto kong kasama.” HUWHAAAT?! SUMOSOBRA NA TALAGA ‘TO EH.
Jojombangin ko na sana ‘tong Zach na ‘to nang pigilan ako ni Andrei. Psh!! Konti na lang talaga makakatikim na ng suntok ‘to sa akin eh. Binulungan naman ako ni Andrei..
“Ipagsama na lang natin ang group mo at grupo ko. Like we planned before.” Yes. Plano talaga naming na ipagsama ang group naming para sa college... makasali kami sa mga... gang fights. Yes. Lahat ng mga members ng Black Seven( Group ni Andrei) at G7 (Group ko) ipagsasama and we will call that group as 14Jacks... Kaso hindi ako pumayag. Ang baduy ng pangalan eh. Walang dating.
“No.” I said calmly.
“Please, kailangan natin ng madaming members para college fights. And kailangan din natin ng maraming connections. Please, Isipin mo kung para kanino mo ‘to gagawin.” Pabulong na sabi niya ulit sa akin.
Napatahimik ako sa sinabi niya. Yes. Andrei’s right. Kailangan ko na ‘tong gawin. Kailangan maging madami ang members ng both groups para mas madami ang connections...
“Yes.....” but still....
“But kialla ba natin kung sino ba talaga siya?” pagpapatuloy ko.
##End Of Chapter 1##
