Almost a fairytale

The End

KC's pov

Pagkapasok namin sa kwarto ay tumambad saakin ang white and blue na silid, napakalinis nito at lahat ng gamit ay nasa ayos, bigla na lang nya akong hinila papuntang kama. Naupo sya at nakatayo ako sa harap nya.

Hindi ko alam kung saan ako titingin dahil kinakabahan ako sa paraan ng pagtitig nya, alam nyo yun yung titig na tagos sa buto basta nakakailang, pati na rin ang katahimikan na bumabalot samin ngayun...haay anu bato wala ba syang planong magsalita.

Nagulat na lang ako ng bigla nyang hinila ang kamay ko dahilan para mapaupo ako sa kandungan nya,

aalis na sana ako ng pinulupot nya ang kanyang braso sa beywang ko dahilan para di ako makaalis...sinubukan kong itulak sya pero mas lalo lang nyang hinigpitan ang pakakayakap sakin..

"DI b-bitaw," sabay tulak sa kanya pero wala pa rin.

Nilapit nya ang kanyang mukha sa mukha ng may isang dangkal na lang ang layo ay tumigil sya at nagtitigan kami.

"Let stay like this for a minute IL"....mahina nyang bulong dahilan para umuo ako
Anu ba to titigan contest tss, matagal kami sa ganoong posisyon, nang magsasalita na sana ako nagsalita sya...

"Mahal na mahal kita IL, Mahal na mahal" at pagkatapos nyang banggitin ang mga salitang yun ay naramdaman ko na lang ang paglapat ng labi nya sa labi ko.

Malumanay at banayad lang sa umpisa ang paraan ng pag halik nya, na para bang sa paraang yun pinapahiwatig nya kung gaano nya ako kamahal, napapikit ako sa sensasyong dala ng halik nya........ hanggang sa may malasahan akong dugo, wait dugo kaya napatigil ako at napatingin sa mukha nya.

Doon ko lang naalala na puro pasa pala ang kanyang mukha at putok rin ang sa may gilid ng labi nya.

Tiningnan nya ako ng nagtatanong.

"A-anu ahm gamutin muna natin yang sugat mo, tsaka magpalit ka muna baka magkasakit ka eh"

ngumiti sya at sa wakas ay pinakawalan na ako, dali dali akong umalis sa kandungan nya dahil may naramdaman akong may bumubukol sa may pantalon nya, nagkunyari akong nagpalpag ng aking damit.Tumayo na rin sya at kumuha ng damit.

"Magpapalit lang ako pagkatapos pwede mo na akong gamutin, and dont go outside, if you dont want to be interogated, understand"

Tumango na lang ako, tatalikod na sana ako ng hinawakan nya ang kamay ko..

"Here, wear this its my shirt, you"re also wet, you can go to cr and change first,"

"Ah anu pumasok ka na dito na lang ako magpapalit basta wag ka lng lalabas pag pumasok ka na dyan, maliligo ka pa naman ako magpapalit lang, bka mgkasakit ka pa pag natuyuan ka ng damit"

Pumasok na sya ng marinig ko na ang pag lock ng pinto at dali dali akong naghubad, ng bigla na lang bumukas ang pinto ng cr kaya dali dali akong napatakip sa katawan ko...

"SKY ANU BA"

"Sorry akala ko kasi may nakalimutan ako" sabay tatawa tawang isinara ang pinto..tsss

Baliw talaga tong lalaking to....

Nakapagpalit na ako ng maisipan kong magbukas ng messenger...ang dami palang message sakin si arraine.

Isa isa ko itong binasa nasa huling message ako ng lumabas ng banyo si DI nakatopless lang siya pero wala akong pakialam dali dali akong lumapit sa kanya at niyakap sya ng maghigpit. Naramdaman ko ang pagkagulat niya pero wala akong pakialam gusto ko lang siyang yakapin.

"Ahm IL may problema ba?"

Humindi ako gamit ang paggilid ng ulo ko, naramdaman ko ri ang dahan dahan pagyakap ng mga bisig nya s beywang ko.

"Hey tell me Im here, whats wrong?" Kasabay ng paghagod nya sa likod ko ng dahan dahan, na nagpagaan ng loob ko

"Namiss lang kita ng sobra, narealize ko kung gaano kita namiss sa loob ng ilang linggong pag iwas ko sayo, sorry kung di kita agad pinakinggan ngayon mas naiintindihan na kita, sor....."

Napatigil ako ng hinarap nya ko sa kanya at hinalikan ng mabilis ang labi ko

"Sshhhh , I understand and I know its my fault too, for not telling you who I am, for not telling you the other part of me and Im really sorry for lying , So please lets stop saying sorry to each other, instead lets make a new memory together, God knows how I missed you so much IL"

"Mahal kita"

"Lalo naman ako IL"

Dahan dahan bumaba ang mga mata ni DI sa labi ko ng hahalikan na nya ako ay bigla na lang .....

"Grrrrr" sabay kaming napatingin sa tiyan namin dalawa at sabay nagkatinginan at tumawa ng malakas

"Mukhang hindi lang puso natin and nagkasundo ah, pati na rin tiyan natin nagkasundo"

"Oo nga eh, mamaya na lang natin gamutin tong sugat ko, lets eat first bago pa maisipan ng tiyan natin na magwala, "

Ngayon alam ko na wala na kaming tinatago sa isat isa. Nalaman kong lahat pala sila ay business men at may isa silang business na magkakasosyo sila at bukod dun ay may kanya kanya silang pinagkakaabalahan at si DI ang tagapagmana ng business nila. Yung pagsasayaw yun talaga ang gusto nilang gawin at passion din nila yun.

At lumabas kami na magkahawak kamay at may ngiti sa mga labi.

This is not an ending because this is not a fairytale that always end in a happily ever after....this is a story of almost a fairy tale,....