BU BÖLÜME YORUM GELMEZSE YAZMIYACAĞIM
Birinin yanına gittim ve Ona dokunduğumda heryer ve herşey birden siyaha dönüştü ve çığlıklarla aynadan çıktım. Olanların hepsini anlattım.
-Hala ruhların elinde Destiny. dedi Isabel
Herkes korkmuştu ve ne yapacaklarını düşünüyordu. O sırada bir ses duyduk
Heeey Biri var mıı? diyordu ses. Destiny'nin seside değildi bu ses. Gittikçe ses yükseliyordu. Sonunda uzun turuncu saçlı bir kız göründü çok halsiz ve zayıftı yanımıza geldiğinde.
-Tanrıya şükür biri buraya geldi. demişti
-Hey hey dur bakalım sen kimsin. dedim
-Ben Elena 4 yaşımdan beri burdayım. dedi kız 14 yaşında gözüküyordu kız.
Çantamdan çıkardığım yiyecekleri ona verdim. Hemen yiyip bitirdi.
-Burada oncayıl nasıl durdun?
-Şurada biryer var oradan yemek artıkları geliyor. Onlarla geçinmeye çalışıyorum ama yaklaşık 2 haftadır birşey gelmiyor.
Bizde zaten Isabel'e yaklaşık olarak 2 hafta önce gitmiştik.
-Erica senin bir kutun var oraya hep yemek artıklarını atarsın o değil mi? dedi Marie. Nasıl farketmezsin.
Bu doğru hiç farketmemiştim. Çünkü kutu yarım delikti hiç birşey gözükmüyordu.
Beraber yolda yürürken bir parıltı gördüm. Şuraya Bakın dedim bağıra bağıra herkese. Hemen oraya doğru koşmaya başladım büyük bir kapıya benziyordu içini açtığım zaman. O kadar müthişti ki sanki Tanrı bize cennete açılan bir kapı gönderdi. İçeriye geçtiğimiz zaman Destiny bir köşeye çökmüş orada ağlıyordu. Destiny? diye söyledim meraklı bir şekilde hemen bana baktı ve koşarak yanıma geldi. Buraya nasıl geldin dedim. Parıltılı bir yer gördüm ve içeri girdim Burayada biri gelemez diye düşündüm iyiki geldiniz dedi Destiny. Herkesi unutmuş ilerliyorduk sonra dur diye hafif bağırdım. Arkama döndüğümde kimse yoktu. Hemen oraya koştum ama kimse koştu etrafa baktım çalılıkların arasına heryere baktım ama kimse yoktu. Destiny'de yanıma gelip şaşkın şaşkın etrafa baktı ama bulamadık.
-Senden sonra birde bunları kaybettik. dedim Destiny'e
Heryere baktık. Biraz ileriye gidince siyah bir torba gördük hemen oraya koştum. Torbayı açtım içinde bi kağıt vardı. Açtım ve okumaya başladım içinde bir tılsımdan bahsediyordu eğer bulamazsanız arkadaşlarınızı birdaha göremezseniz yazıyordu . İkimizde şaşırarak ve korkmuş olarak birbirimize baktık. Az sonra hologramımsı bir görüntü önümüze geldi bunlar MARIE , JACK ve JASON bizi kurtarın diye çığlıklar atıyordu.
Ağlayarak bir köşeye oturduk.
-Bu lanet tılsımı nasıl bulacağız. dedi Destiny'i ümitsiz bir şekilde.
