Gel Artık Anne

6.bölüm Yangın

istanbula gittik yine geçmek bilmeyen dakikalar saniyeler istanbula gittigimizde evimiz artık yoktu annemle birlikte oda yok olmuştu yanan eşyalar yanmış duvarlar hani o annemle forografım vardı ya oda yanmış aradık aradık bulamadık babamla kim yapardı ki bunu kim ne isterdi ki biz den babam dikkatla evi izledi duvarda bi yazı yazıyodu evimizi yakan kişi yakmadan önce bi not yazmış duvara hiç bi şeyinize dokunmadım hiç bi iz de bırakmadım yazmış... Babam o kadar öfkelendiki o an onu tanıyamadım çünkü üst üstte geliyodu herşey dayanıcak gücü kalmamıştı belkide, belki bi gün benden de yorulup vazgeçicekti polisler gelip inceleme yaptı. ama hiç bi iz bulamadı çünkü kapıda zorlama yokmuş bilen kişi yakmıştı evimizi babam annem den şüphelenip sinirlenmişti ona olan öfkesi nefreti daha da çok büyümüştü nasıl yapardı bunu ya madem gidiyosun evimiz den ne istiyosun be anne babamın işe geri dönmesi lazımdı artık onun için herşey daha da çok zorlaşmıştı ne yapacagını bilmiyodu çok yormuştu bu olaylar onu çok yormuş yıpratmıştı bi süre amcamlarda kaldık babamla 2yıl falan yengem baktı bana 2yıl boyunca ne kadar annemin yerini arattırmamaya çalışsada ben hep pencerenin önüne oturup annemin gelmesini bekledim onu çok özlüyodum hemde çok o yokken kimse benimle dogru düzgün ilgilenmedi kimse beni sevmedi babam sabahları erken gidip geceleri geç geliyodu geceleri hep onla yatardım babam yanımda olunca kendimi güvende hissediyodum aradan aylar haftalar yıllar geçti evimizi yeniden yaptırtık tekrardan yerleştik herşey çok güzel ve yeniydi ama ben eski evimizi özlüyodum çünkü bu evde annem yoktu babamla tektik yeni yatakta annemin kokusu yoktu en kötüsüde buydu belki de babam işe gittiginde bana kim bakıcaktı babam oturup bunu düşündü babannemi yanımıza çagırdı bana bakması için başta kabullendi geldi bi süre baktı sonra benden bıkmıştı babamla oturup evlenmesini istedi babamda bu sefer mecburiyetten kabul etti ortada canından çok sevdigi kızı vardı köye gidip halletmişlerdi herşeyi