Gel Artık Anne

8.bölüm Dügün

Herkes telaş içindeydi yengem gelip üstümü giydirdi sarı bi etegım üstümde de yeşil bi tişörtüm vardı nere giittigimizi bilmiyodum ama mutluydum sebepsizce . dügün salonuna varınca anlamıştım. her şeyi  o yeşil gözlü kadın babamın yanındaydı.annem yerine o vardı artık babamın yanında annem yerine o kadın olucaktı  herşeyi anlamaya başlamıştım tam 6 yaşındaydım annemi affetmicektim hiç bi zaman  çünkü o beni terk edip gitmişti  gitme nedeni neydi bilmiyorum ama bana inandırıcı gelmiyodu bi anne her ne olursa olsun çocugundan asla vazgeçmez di özelliklede benim annem benden vazgeçemezdi...
dügün sonrasın da herkes dagıldı arabaya binip eve geldik kadın benim yatıgımı hazırladı iyi geceler dedi ve odamdan çıktı ama babam yanıma gelmemişti belki de o kadını sevmeye başladı beni unutmuş tu o gece pencereden dışarıyı izledim annem yoktu gitmişti ve annem bana bu sayede şunu ögretti giden geri gelmezmiş demekki ne kadar zorda olsa giden bi daha geri gelmiyo ve bu yüzden babamı kaybetmekten çok korkuyorum çünkü onun benden başka kimsesi yok ve benim de babamdan başka kimsem yok o gece babamın yanında yatmak istedim bilerek yatıgın içine girip aglamaya başladım bagıra bagıra anne diyerek aglıyodum aradan 5dk ya geçti ya geçmedi babam odama geldi noldu kızım neden aglıyosun dedi ben annemi istiyorum baba dedim bak kızım artık senin annen fatma ablan dedi o seninle ilgilenicek o senin annen artık dedi . uyumamı istedi. buda beni daha çok üzmüştü babam geri yatagına yatmaya gitti

Sabah olmuştu kalktıgımda babam işe gitmişti fatma abla hayla uyuyodu odasına gidip uyandırmaya çalıştım duymadı bile beni bende tekrar tekrar denedim ama kalkmadı mahallede tek bi arkadasım vardı merve diye onunla oynardım bitek aklıma o geldi üstümü degiştirip sokaga çıktım başta kendi kendime bebegimle oynamaya başladım ondan sonra merve dışarıya çıktı onu gördüm yanına gittim oyun oynayalım merve dedim oynayalım dedi sonra birden durakladı sana bişey dicem ama üzülme dedi bişey demedim yüzüne baktım sadece annen nerde zeynep dedi o an dona kaldım gözlerim doldu dudaklarımın arasından kelimeler zor çıkıyodu sessiz bir şekilde "bilmiyorum" dedim bana sarılıp gelicektir merak etme dedi hadi oynayalım diyerek oyun oynamaya başladık saatin nasıl geçtigini bilmiyodum oyun esnasında öglen olmuştu merveyi annesi yemek yemege çagırmıştı bende çok acıkmıştım ama oyun esnasında unutmuştum açlıgımı merve ben yemek yemege gidiyorum sende evine git yemegini ye yemekten sonra ben seni oynamak için çagrırım dedi tamam görüşüz diyip ayrıldık eve gidesim yoktu çünkü izin almadan çıkmıştım evden belkide fatma abla bana kızıcak belki de dövücekti eve gittim kapıya vurdum açan olmadı zile bastım açan olmadı bi yere gitmişti ama ben açtım o gün kapının önüne oturup agladım çünkü çok açtım ne eve girebiliyodum nede bişey yiye biliyodum aradan 1veya 2saat geçti merve zeynep diye beni çagrıyodu sesini duyar duymaz sokaga indim yediysen hadi gel oynayalım dedi. Yedim ben dedim utandım oynamaya devam ettik akşam olmak üzereydi babamı sokagın başında gördüm  çok özlemiştim ve çok açtım o beni aç bırakmamıştı hiç bi zaman merveyi unutup babama dogru koşmaya başladım babamda beni görünce güldü kucagına alıp prensesim benim dedi hadi bebegini al eve gidelim dedi bende merveye el sallayıp eve gittim bu gün evde olmayan kadın eve  gittigimizde evdeydi çok şaşırmıştım babam acıktınmı kızım dedi evet dedim hemde çok dedim ne yedin bugün dedi daha agzımı açmadan fatma abla ben onu iyi doyurdum merak etme sen dedi bi kere daha şaşırdım belliydiki bu kadın dan çok çekicektim masayı kuruyodu bende babamla oturuyodum koltukta bana seslenip mutfaga çagırdı babamın yanından kalkıp mutfaga gittim kolum dan tutup sıktı baban sana bişey sorarsa yok fatma annen sana yemek veriyomu yok sana iyi davranıyomu eyer bu tür şeyler söylerse evet diceksin dedi gözlerim doldu aglamaklı oldum bişey diyemedim çünkü çok korkmuştum o gece yemegi zorlukla yedim yatagıma yattım babam gece odama geldi uyuyomuş gibi yaptım saçlarımı okşayıp iyi geceler prensesim dedi