Kimsin Sen?

4. bölüm - Geçmişimden korkuyorum...

Sabahin ilk saatlerinde Jinhoyu görmek ... Saf saf ona bakarken Eunanin sorusuyla kendime geldim . Jinho karsimdaydi , Eunada yanimda . Yanimizdan geçenler bizi izliyor , özelliklede bana kötü kötü bakiyolardi . Eee , bi zahmet ! Okulun popi kızı ve cool erkegi yanimdaydi , tabii bakarlar . Ben ic sesimle saçma saçma tartisirken Euna tekrardan. bana seslendi <<Sunji , iyi misin ? Beni duyabiliyor musun ? Korkutma bizi ... >>

Ben : Evet , duyuyorum ama iyiyim diyemem .

Euna: Birşey mi oldu canim ?

Jinho : İsterseniz bahcede konusalim , herkes bize bakiyor .

Jinho arkadan itistirdi . Ee ,odun değil mi ,kalas kalas mubarek ..

Neyse yürümeye başladık .  Bir süre sessizdik , sessizliğimizi Euna bozdu .

Euna : Eee anlat bakalim , noldu ?

Biraz düşundüm , ônce yetimhanede olanları Euna ya anlatmaliydim , Jinho biliyordu zaten . Esrarengiz kiza gelince onu sonra anlatabilirim , herseyin bir sirasi var öyle değil mi ? :)  Eunaya yetimhanede öğrendiklerimi anlattim ve ekledim ki ne ekleme ne ekleme , kendime inanamadim desem yeri ,ben o güçlü kız gitti yerini pısırık biri aldi. (Yurina : Ablaa . Ablaa ! Çok konuştun asıl konuya gel .

Euna : Aynen katılıyorum .

Ben : Ya ! Euna ! Yurina yetmiyomus gibi baslama sende . Hem sen kimin tarafindasin . ?

Euna : Maç mı yapiyoruz da taraftarlik olsun , alt tarafi hayatimizi anlatiyoruz daha doğrusu SEN anlatiyorsun -_-

Yurina : Ya ! birakin didişmeyi de asıl konumuza dönelim bence , unni insanlarin zamanini harciyosun , özüne dön .

Ben : Kapa çeneni ,  cadı :p) Neyse nerdeydim , heh ve ekledim .

Ben : Korkuyorum , gerçekten korkuyorum . Kötü şeyler olmasindan  , geçmişimden ... B-ben Yurinayi ... koruyamamaktan korkuyorum .

Euna tepkisizdi , gozlerindeki çaresizliği sezebiliyordum.Bense ondan farksizdim .

Kelimeler boğazimda düğümlenmişti sanki , gözyaşlarıma engel olamamıstim . Bir anda rüyada olduğumu sandım . Oda nesiydi.  Jinhonun kollarindaydim , beni kendine çekip sıkıca sarilmisti , herkesin icinde neden böyle birşey yapmısti ki ! Üst siniftakilerden dayak yiyecek durumda değildim.

Kalbini duyabiliyordum , çok hızlı atıyordu . Sonra farkettim de bu benim kalbimmis meğersem . Utaninca saçmalamakta üzerime yok. Neyse ..

Hersey uçup gitmiş sadece şaşkına dönmüstüm . Jinho kulagıma fısıldadi .

Jinho : şştt... Hersey geçicek , sana söz veriyorum herşey geçicek . Biz yanindayiz .

Sadece iki hafta olmuştu ama yıllardır tanısıyomus gibiydik  . Ayrica hersey tanidik geliyordu . Uzaklaştigimda Euna ya baktim ama hersey normalmis gibi davraniyodu .Biranda gözüm karardi , 3 cocuk gördüm iki kız bir erkek ayni suandaki gibi karsi karsiya dizilmis konusuyorlardi .

                 .........

Euna : Uyaniyor .

Eunanin sesini duymuştum , gözlerimi yavaşca araladım.

Sunji : Nerdeyim ben ?

Euna : Hastanedeyiz .

Sunji : Onu anlayabiliyoruum . neden burdayim ? (Bu kiz bazen Yurina gibi çatlak olabiliyor .

Yurina : Yaaa !! Kimmis çatlak ?!)

Jinho : Bayıldın , ayılamayınca okuldakiler ambulans çağırdı .

Euna : Doktoru çağırdık gelir şimdi .

İyi insan lafin üzerine gelirmis ..

Doktor : İyi misiniz küçük hanim ?

Bomba gibiyim bomba!sencee nasil olabilirim ... 

Ben : Evet , tesekkür ederim . Niye bayıldım acaba ? Öğrenebilir miyim ?

Doktor : Tabii . Geçmisinizde travma falan gecirdiniz mi ? Herhangi bir hafiza kaybi gibi .

Jinho : çocuklukta . diye mirildandi ama doktor duymadi . Dalgin bakiyordu.   Sanirim anlattiklarimdan yola çikmişti.

Ben : Evet . 8 yaşımdan öncesini hatırlamıyorum . Neden hatirlamadiğimi hiç mi hiç hatirlamiyorum

(Yurina : Gercekten ama gercekten sen bir eğitim al abla -_-

Ben : Kapar mısın çeneni yoksa kafandan aşaği şu sütü boşaltayimmi ?! Euna : Süt demişken bardaklar nerde bu evde süt içicem .

Ben : Zıkkım iç unni zıkkım !

Euna : Saol şekerim.)

Doktor: Anlıyorum , bazı şeyleri hatırlıyor olmalısınız . Ama günlük yaşantınızdan dolayı aniları tekrar yaşamak ağir gelmis olmali . Geçmişiniz için korkmamali ve yavas yavas hatirlamalisiniz .

Zaten çok kolaydi , gecmisim yavas yavas gel oldu mu canim , arada fren yap ! Ayyş... Bir insan gecmisine nasil dur diyebilirdi. Korkulariyla nasil yavas yavas yuzlesebilirdi ?

Ve sadece birkac saatte nasil bu kadar yorulabilmistim ?

Hastanedeyken Euna ve Jinho ya geçen geceki adami anlattim , hedef olduğumu söyledim ama neyin hedefi olduğumu bilmiyordum . Sadece onlara guvenebilirdim , içimden bir ses öylede olmasi gerektiğini söylüyordu . Çaresiz olduğumu farkettim , bende

Euna ve Jinhodan yardim istedim , ve ufak capli bir plan yaptik , sanirim bu planda Jinhoyu sürekli görmem gerekicekti . Onu görmekten şikayetçi miyim ? Saçmalamayın ... İçimde havai fisekler patlıyor desem yeri . Ne oluyor bana be ? Şuan aklimdan öyle fesatliklar geciyorki bilemezsiniz. Neyse, artik gelecek bölüme anlatirim . Hayir hayir , fesatliklarimi değil planimizi ;)