Merhaba Ben Hazel Milan, Ama arkadaşlarım Bana Haz der. 21 yaşındayım. Tek başıma büyüdüm, şimdiye kadar... doğrusu Ailem Hiç Olmadı.
Evet biyolojik olarak bir aile mi olmuştu ancak... Manevi anlamda bir evsiz Gibiydim, Her neyse sıkıcı hikayemi duymaktan hoşlanmamamışnızdır Belkide Ha ? Dinleyip dinlemeniz size kalmış gerçi pek umrumda Değil.
Ben Yari Fransız yarı Koreli Melez bir kızım ailemin dediğine göre ne kadar doğru ne kadar yanlış orası... Konuyu değiştiriyorum. Annem Fransız babam ise Koreli. Ben Ailemizin 2. Çocuğuyum bir üvey abim var. O da keşke olmasa, Gereksiz Herifin Teki.
Annemin ikinci evliliğinden dünyaya gelmişim ve Ağabeyim beni kucağına alınca, -"bu çok çirkin yenisini yapamaz mısınız?" İnanabiliyor musunuz. Ben Hazer Milan ve Çirkin. Tatlı yiyelim tatlı konuşalım olmuyor böyle yani, abimden bahsedeyim Sue Fragile;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Böyle abiye can kurban ayol xbsh chan'e selamlar ndjs) İsminden adama benzetebilirsiniz ama, uzaktan yakından alakası yok.
Ağabeyim sue benim Lanetimin farkına Varan nadir ve tehlikeli kişilerden. Ben daha 15 yaşındayken lanetimi kullanarak bana dokunmaya kalkışmıştı ancak başarılı olamamıştı, odaya Üvey babam ve annem girmişti Bir nevi basılmıştık. o gece olanları unutamamış ve psikolojik tedavi görmeye başlamıştım her gece kan, ter içinde kabus görerek uyanıyorum. Sıkılmıştım.
Evet, ondan nefret ediyorum ancak hep derim ya umrumda değil. Ve annemden bahsedeyim biraz. Elizabeth Milan... Annem, güzelliğiyle baş döndüren bir kadındır, epey yaşlanmış olsada.
Ve... Babam, babamı Severdim ancak bazı olayları öğrenene kadar, Yani bana olan ihanetini, beni sihirli işlerinde kullanışını. Babam Anthony farklı bir adamdır. Hatta küçük bir hediyelik eşya dükkanı bile var. Tabii sandığınız kadar normal bir hediyelik eşya dükkanı değil.
Babam sihirli bir adamdır, Benimde Olduğum Gibi... Ah! Tam olarak unutuyordum size hemen lanetimden bahsedeyim;
3 yıl önce 18 yaş doğum günümü kutlarken babam bana "Sana sihirli bir sürprizim var!" Dedi. Ben o zamanlar babamın sihirli yüzünü bilmediğim için anlayamamıştım ancak annemin Tedirgin bakışlarından şüphelenmeliydim. Sihir... Ne komik Şey.
Babam beni sürpriz için hediyelik eşya dükkanına getirdi, Hızlıca dükkanın kapısını kilitledi ve perdeleri kapattı. Kasanın yanına geçip daha önce fark etmediğin bir düğmeye bastı ve "Çok Üzgünüm." Dedi ve bana doğru yaklaşmaya başladı sonrası karanlık ve büyülü. Babama defalarca sorsam da ne yaptığını anlatmıyor. Ben de hiçbir şekilde çözemiyorum...
Bu olaydan bir ya da bir buçuk hafta sonra, okul kafeteryasında garip bir olay yaşandı, Kendimi kontrol edemedim. Kafeteryaya iki tane hoşlanmadığım kız geldi ve konuşmaya başladı. "Ah... Ezik. Sende mi Buradaydın ?" "Ah hala kahve içiyor...yazık." "O kahveyi başından aşağı Dökmeni emrediyorum" emrediyorum dediği anda kendimi kontrol edemedim.
