Sahte gülüşler atıyoruz arkadaş ortamında. “Nasıl gidiyor?” diye sorduklarında “iyiyim” diyoruz sebepsizce. Oysa gitmiyor cevabını vermemek için için kendimizle savaşıyoruz. Nasıl gidiyor sorusuna gitmiyor cevabı veren insanların yüzlerine iyi bakın. Çaresizlik kokarlar. Sürekli kaybetmenin verdiği bir hüzün vardır gözlerinde. Çok ağlarlar lakin kimse görmez yastık altında biriktirdikleri gözyaşlarını. Arkadaş ortamında devamlı gülümserler. İnadına gülümsemektir bunun adı. “kaybettik ama ayaktayız çok şükür” demektir. Kaybedecek bir şeyleri kalmadığından günde bin defa intihar etmeyi düşünürler. Çok severler, az üzerler, büyük oynarlar. Çünkü intihar, tanrıya karşı oynamaktır… İntihar edenlerin cehenneme atıldığı intihara sürükleyenlerin ise dünyada keyif yaptığını gördüğümden beri öfkeliyim bu hayata. Bıraksalar kendimi keseceğim. Bıraksalar kafama sıkacağım.
