Hii there! :) Actually, yung story ko ay inspired ng kantang Waiting For Superman by Daughtry. I used that song to write this story na pure imagination lang. Guys, inuulit ko po, pure imagination lang po ito. Wala po akong pinagbasehan ng storya ko. Now, if you know to yourself na itong storya ay hindi niyo trip, you are free to click the 'x' button :) I won't get mad. Just please be open-minded po. Pinaghirapan ko po ang plot nito since yung isang story ko ay hindi ko na maalala yung plot dahil nawala ang copy ko. So yeah, enjoy! :) Kung may nabasa man po kayong kaparehas nito, it's purely coincidential.
- - - - - - - - -
Adreanna's POV
I can't help but imagine what would my life be if he's with me. Di ko mapigilang mapaluha kapag naalala ko ang eksaktong salita na sinabi niya sa akin bago siya bumitaw sa relasyon namin at tuluyan akong iwang luhaan.
"Ayoko na Adreanna. Mas mabuti pang tapusin na natin 'to. Mas mabuti ng saktan kita ngayon kesa mas tumagal pa. Atleast hindi ako nagloko habang tayo, alam mo yan."
"Pero Trev. No! Please. Di ko kaya."
"Let me go Adreanna and don't expect me to come back in your arms, cause that's the last thing that I'd do."
"Oh Chazy, umiiyak ka na nman? How many times do I have to tell you that he's not worth your tears?" sabi ni Kuya Rex sa akin. Kuya Rex is my cousin from my Mom's side and siya yung tinuturing kong kapatid since my real brother's nowhere to be found. Lumayas dahil masyadong mahal yung longtime girlfriend nya. Ang masaklap, the girl got pregnant.
"Can't do anything about it Kuya. Alam mo namang fresh pa yung sugat dba?" sabi ko sa kanya at pinunasan ang luha ko.
Minsan, hindi ko pa rin maisip kung bakit kailangan nya akong iwan eh. We were so happy back then, but in just a snap of a hand, everything has changed. He's not the same Clarenz Trevon that I know. He became cold to the point na hindi niya ako kinikibo kapag magkasama kami. He's always doubting me kapag late na akong nakakauwi sa bahay. Lagi niyang sinasabi na baka may lalaki daw akong kinikita kapag gabi. And lastly, he became a party lover. Masyado siyang addicted sa pag-paparty na minsan nakakalimutan na niyang may girlfriend siyang hinihintay ang pagtawag niya para sabihing okay lang siya at nakauwi siya ng ligtas.
"Walang mangyayari sa pag-iyak mo Chazy. Hindi mo na maibabalik ang dati. Dba may sinabi pa siya sayo para hindi ka magka-ganyan?" sabi niya. Pagkarinig ko nito ay agad akong tumayo at kinuha ang gamit ko.
"I'm late for class. I'll see you later Kuya." tapos ay agad akong umalis.
Habang naglalakad ako, hindi ko maiwasang isipin ang sinabi ni Kuya sa akin. Oo, may isa pa siyang sinabi sa akin pero mukhang hindi ko ata kaya eh. Sobra na masyado, masakit na talaga.
"Continue to live without me. Buksan mo yung puso mo para sa ibang tao. Don't let yourself be caged just because you can't let go of me. Adreanna Charlize, I'm letting you go. Someday, you might thank me for this. I swear, I'll be the happiest man on Earth if that day comes."
Pagkatapak ko sa mismong pintuan ng room ay agad ko itong binuksan para makapasok. Syempre, alangang hindi ko buksan -.-
Umupo ako sa upuan na nasa dulo ng room. Pagkaupo ko ay agad na lumapit sa akin ang isang babae na nakaupo sa bandang harapan.
"Hi! I'm Keilah Cortez. You are?" sabi niya sa akin tapos nakangiti pa siya.
"Adreanna Charlize Tan." tapos ngumiti din ako pabalik sa kanya.
To tell you frankly, she's very pretty! Nakakainggit! Sa mukha pa lang niya parang hindi siya pure Filipino. Shoulder level yung hair niya na kulay brown tapos doll eyes pa siya. Argh! She's a hot chick!

BINABASA MO ANG
Waiting For Superman
Fiksyen RemajaHe's no superman. He can't take my hand. He can't read my mind. But waiting for him was all worth it. Disclaimer: THIS IS NOT A STORY ABOUT HEROES AND THE LIKE =)))