Yeni öğretmen çok iyi biriydi. Bana daha ilk günden bağırmadı. Onun yerine şu açıklamayı yaptı,
"Ah çocuklar! Beni sevin lütfen. Belki eskisi kadar iyi bir öğretmen olmayabilirim, ancak yüreğim sevgi ile çarpıyor. Ve siz çocuklar, anlıyorum bana alışacaksınız. Benim bir ailem yok. Bu yüzden benim sizden başka bir varlığım da yok. Sizler benim çocuklarımsınız. Duyuyorum! Beni sevdiğinizi söylemeyin dıştan. Çünkü içinizden beni sevdiğinizi söylüyorsunuz. Beni sevmeyen yok değil mi? Bende öyle umdum!"
Sınıfta çıt çıkmadı. Birinin nefes alma sesi duyulmuyordu. Okul bitene kadar bu sessizlik devam etti. En son derste,
"İyi akşamlar!" Diye bağırarak çıktı öğretmenim. Daha ilk günden ödev vermemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İtalyan Faciası
Ficção Adolescente"Bay Limmy artık yok. O işi bıraktı. Yerine Bay Tom geldi." Nasıl yani?...
