30 days//newtmas ✓

her şeyin başlangıcı

Merhaba sevgilim,

Bu aptal notlar 30 günün ardından senin eline geçer mi bunu bilmiyorum lakin umuyorum ki geçer.Bundan 5 gün önce öğrendiğim bir gerçek sayesinde bu satırları sana adıyorum.

Her zaman ki gibi bir gün olduğunu düşündüğüm saatte,bir gece yarısı gözlerimi açtım ve seni sarmalamak için yana attığım kolum boşluğa düştü.İşte,her şey böyle başladı.

Önce yokluğun beni çok korkuttu çünkü ilk defa böyle bir şey yaşıyordum.Ayağa kalktım ve bütün evde adını sayıklayarak seni aradım ama yoktun.

Gitmiştin.

Kaçıncı gidişindi kim bilir.Bu benim bunu ilk öğrendiğim gündü ve sen gitmiştin Newt.

Yatak odamıza geri döndüm o gün ve gözyaşları dökerek balkonumuzda buldum kendimi.Hava daha yeni aydınlanmaya başlamıştı ve benim yanaklarım nemli nemli olduğundan üşüyorlardı.

Orada o gün uzun bir süre yerde kaldım ve gözlerim şişene kadar ağladım.Zordu işte.Senin sevgine çok güveniyordum sevgilim ve senin bu yaptığın beni çok sarsmıştı.

Düşünemiyordum,sadece ağlıyordum.

Sonrasında ise,hava yavaş yavaş maviye bulanırken evin dış kapısının açılma sesini daha sonrasında ise kapanma sesini duydum ve nasıl olduğunu anlayamadığım bir hızda kendimi hemen yatağımıza fırlatıp gözlerimi sımsıkı kapadım.

Önce yavaşça yatak odamızın kapısı açıldı ve ceketinin seslerini duydum.Üstündekini yanında olan sandalyeye koyduğunu da anladıktan sonra yatak biraz sallandı.Sonrasında ise kokunu aldım.

O güzel kokun...Neden başkaydı?

Önce gözlerime dokundun yavaşça,ve sonra kirpiklerimi tek tek sevdin.Ağlamamak için zor durdum ki bir de ağladığımı anlamış olmandan korktum zira hâlâ ıslak olduklarına adım gibi eminim.

Sonrasında ise ellerini saçlarımda hissettim.Dokunduğun yerler tek tek yanıyordu ve ben buna bir kez daha lanet ettim.

Neredeydin sevgilim?O gece neredeydin?

Aklıma düşen tek bir çaresizlik tohumu işte o an düştü sevgilim.Devamı gelmemesini umarken bu olaydan 2 gün sonra ben yine balkonumuzdayken bana bir mesaj atmanla başladı yine her şey.

Mesajda kuzeninde olacağını söylüyordun.

Önce dudaklarımı ısırdım çünkü seni her beş dakikada özleyen ben,bir geceyi nasıl geçirecektim?

Telefonumu elimde tutmuş aptal aptal bizim fotoğraflarımızda gezerken sokağa giren lüks bir arabanın sesini duydum.

Bu bana tuhaf geldi çünkü bu civarlarda yaşan herkesin durumu ortadaydı.Bu evi almak için sen ve ben gece gündüz tek bir kez bile yoruldum demeden çok çalışmıştık.Biz bu eve,küçük evimize,kocaman sevgimizi sığdırmıştık.

En azından ben öyle sanıyordum.Ya da bilmiyorum.Her neyse.

Dikkatle arabayı izlerken sürücü koltuğundan bir adam çıktı oldukça sakin bir şekilde..Ama arabada olan biri daha vardı.Kim olduğuna bakıyım derken gördüğüm kişi ile dizlerimin anında gevşemesi bir oldu.

Sanki,sanki beynim durmuştu.Düşünemiyordum.Kelimenin tam anlamıyla yıkılmıştım.

Arabanın önüne geçtiniz ve konuşmaya başladınız.Konuştuklarınızı ara sıra duyuyordum lakin tutmaya çalıştığım hıçkırıklar yüzünden bu biraz zor oluyordu.

"Neden bu evden ayrılıp artık yanıma gelmiyorsun Newt?Anlamıyorum seni burda tutan ne?" demişti adam.

"O kadar kolay değil.Bu ev benim için çok değerli." demiştin sende ve elini tutmuştun karşındaki adamın.Ben ise yavaş yavaş içeriye doğru girdim çünkü beni görmen isteyebileceğim en son şeylerden biriydi.

Küçük küçük sizi izlemeye devam ederken kısa bir an için gözlerinin balkona kaydığını gördüm.

Sonrasında ise,onun dudaklarını emmeye başladın.Sevgilim,Newt'im.Beni bu şekilde en son öptüğünü hissettiğim zaman oldukça uzun bir zamana dayanıyor.

Ağlamam artarken daha fazla dayanamayacağımı anladım.Ama yine de gözlerimi üzerinizden çekmedim.Dudaklarınız ayrıldıktan sonra karşındaki adamın "Seni seviyorum." dediğini duydum.

Ve sonra,işte o cümleyi söyledin. "Otuz gün sevgilim.Ondan sonra tamamen seninim."

Çekik gözlü olan ise kocaman gülümsemiş ve yanağına bir öpücük kondurmuş,sonrasında ise arabasına atlayıp uzaklaşmıştı.

Sen ise kaldırıma çökmüş ve ağlamaya başlamıştın.Neden ağlıyordun?İşte bunu da asla öğrenemeyeceğim anlaşılan.

Bugün benden gitmene kalan zaman 25 gün ve ben hâlâ sana doyamadım sevgilim.

Ve,özür dilerim.Sana yetereli olamadığım için,dudak kenarlarının yukarı kıvrılmasına sebep olamadığım için.

Özür dilerim sevgilim,sana hâlâ deli gibi aşık olduğum için.