30 days//newtmas ✓

18. gün

Sevgilim,

Geçen gün yazdığım notun aniden kesilmesi senin gelmiş olmandı.Bir anda evin dış kapısının kapanma sesini duydum.Kağıt ve kalemi saklayıp kendimi hemen yatağım(ız)a attım.

Sen yine geldin.Ceketini çıkardın ve yatakta yanıma oturdun.Saçlarımı okşadın yine,göz kapaklarımı.Alnıma düşen saçlarımı çektin ve minik bir öpücük kondurdun alnıma.

Ve sonra,hüngür hüngür ağlamaya başladın.

Ben gerçekten ne olduğunu anlayamıyorum.Neden ağlıyorsun?Yoksa beni seviyor musun hâlâ?Eğer öyle ise,neden gidiyorsun?

Sevgilim,her şey çok ağır ve karışık.Açıkcası ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.Resmen göz göre göre senin gitmeni bekliyorum.Hiçbir şey yapamıyorum Newt.Elimden hiçbir şey gelmiyor.

Gitme diyemem sana.Sadece sana çok aşığım Newt.O kadar aşığım ki,seni mutluluğuna bırakmayı seçiyorum.Daha önce de söylediğim gibi;sen mutlu isen ben de mutluyumdur.

Ama dünden sonra,bu doğru mu bilmiyorum.

Sevgilim,sen gerçekten mutlu musun?

Hâlâ beni seven bir tarafın mı var?

Anlamıyorum.Tam anlamı ile beynim durmuş durumda.

Sevgilim,sana çok aşığım.Özür dilerim,yokluğum bile seni mutlu edemiyor.