"Lan kuryeci bebek bakıcısı olmuşsun."
" Sanane lan beyin kıvrımlarına çöp dürtüğüm"
## Bebekleri sevmeyen ben bir bebeği bu kadar sevebilirmiydim ?
Yada birdaha atmaz dediğim kalbim onu görünce bu kadar hızlı atabilirmiydi? ##
"Sen imkansıza kürek...
Kemikli uzun parmaklar buna engel oldu . Lan ne ara arkama geçtiyse Elinden kurtulmak için kafamı ani bir hareketle sola doğru çektim, ama diğer eliyle kafamı sabitledi .
Kulağımda hisettiğim nefesle yapcağım ataktan vazgeçtim " o asi bakışların beni sinirlendiriyor Kamer , ve ben sinirlenirsem canın yanar ." Ses tonu serti ve itiraz kabul etmem diye bağırıyordu sanki ama umrumda bile değil . Arkamdan çekilip masanın ardındaki deri kolduğuna oturdu .
Bakışlarımız kesişince gözlerimi bal renginden ayırmadım . İnatla ona bakarken dudakları kücük bir gülümsemeyle yukarı kıvrıldı. Sanırım benim bu halimden keyif alıyor tipini ütülediğim . Ben ona dik dik bakmaya devam ederken önüme siyah kapaklı bir dosya fırlattı . Dosyayı elime alıp sayfalarını çevirmeye başladım her bir sayfasında farklı şoklar yaşarken ağzım balık gibi açılmış gözlerim cin görmüş gibi pörtlemisti .
Çünkü sayfalarda benim ilk kuryeciliğe başladığımdan tutun orta okulda çekilen e-okul resmine hareket çektiğim fotoğrafa kadar -ki o fotoğrafı müdür silip adam akıllı çektirmişti- sokaklarda uyuduğuma kadar herşey vardı ve her fotoğrafın altında da bir tarih vardı.
Ben şokla kurşuna bakarken o sinsi bir gülüşle bana bakıyordu. Sonunda ağzımdan birkaç söz çıktığında kekeliyordum.
"S- sen b-bunları nereden buldun lan!" Sonunu bağırarak söymiş olmama rağmen yüz ifadesini hiç bozmadı "babandan buldum cehennem gülü " beynimde ekolanan Ses baban da baban dan O MAY GAT siktir lan ordan göt lalesi
Yüz ifadesi değişince bunu sesli söylediğimi anladım ama tınlamadan Ağzımı aralamıştımki soracağım soruları ağzıma geri tıktı .
" bak kamer, bu fotoğrafları babandan aldım ve babanla hala iletişim halindeyiz . Babanı yeniden görmek istiyorsan yiğenime en iyi şekilde bakmalısın. Bunun karşılığında babanı tekrar görebilirsin . Her ne kadar seni yalnız bırakıp o kadına gitmiş olsada o hala senin baban" duyduklarımı sindiremiyordum, Ve kurşunun o alaycı bakışları varya üstüne atlayıp o güzel yüzünü dağıtmayı öyle çok isterdimki.
Bakışlarımı önümdeki dosyaya çevirdim hemen hemen her anımın resimleri vardı .
Eğer dedikleri doğruysa bir kadın uğruna beni terketmisti , belki aşık olmuştu ama yinede evladını geride birakacak kadar da ne olmuş olabilirki. Aslında resimlere bakarsak tam anlamıyla terketmiş sayılmaz değilmi? Hadi ama kimi kandırıyorsam bal gibide siktir olup gitmiş ve sapık gibi fotoğraflarımı birilerine çektirmiş .
Bazı geceler yokluğunu o kadar çok hissederdimki kapısı olmayan konteynırımda soğuktan üşürken babamın beni bulacağına inanırdım . Daha liseye yeni geçmis bir ergendim . Ve herşey üst üste gelmişti .
Şimdide böyle saçma salak şeyler yaptığını duyuyorum.
Özlüyorum onu o yüzden kizamiyorumdur belkide çünkü nefret sevgiye çarpıyor . Bir insandan ne kadar nefret ettiğini düşünürsen düşün sesini duyduğunda ,göz göze geldiğinde ,belkide bir gülüşüyle nefretin uçup gidebilir . Şu an görmek istermiydin diye sorsanız hayır derdim çünkü babamı görünce onu affederim biliyorum kendimi.
Duyduğum tanıdık sesle düşüncelerimden sıyrılmak zorunda kaldım. " kamer iyimisin " kafamı kaldırdığımda dünkü sarışını karşımda gördüm. Kucağında mavi battaniyeyle sarılı bir bebek vardı bebeğin yüzünü göremiyordum ama sarışının kucağında huysuzlanınca -hala ismini bilmediğim sarışın varlık- bebeği sakinleştirmeye çalıştı . O sıradada bana merakla bakiyodu . "Yo iyiyim sarışın ,ee yani adını bilmedigim için ağzımdan kaçtı pardon" Ben mahçup bir şekilde ona bakarken o tatlı bi şekilde gülümseyip karşımda duran deri koltuga oturdu "mirza , adım mirza" Güzel isim diye geçirdim icimden . Mirza kafasını kurşuna çevirip anlamlı bi bakış attı bunun karşılığında da kurşundan cok sert bi bakış kazandı . O bakışların odağı olmak istemezdim ama mirza pekte etkilenmiş gibi durmuyodu . Bir 5 dakikalık sesizlikten sonra iceriye buraya ait bi çalışan olduğu belli olan bi bayan girdi . Elinde birkaç parça kıyafet vardı , kurşuna bi baş selamı verip kıyafetleri bana uzattı . Ne ara haber verildi lan, bayanın elinden kıyafetleri alıp tebessüm ettim .
Kurşuna baktığımda bal rengini bana dikmiş bakiyordu dudaklarını araladığınde emirlerini duymaya hazırdım. " kıyafetlerini giy ,yigenimi ve eşyalarını alıp kendi evine geç . Sana bir kıredi kartı verilecek kendin ve yigenim için gerekli olan harcamaları bu karttan yapabilirsin , limitsizdir . " sadece bir baş selamı verip herkezin icinde giyinmeye başladım zaten altımda donum vardı ne olmuş yani.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
