Πλευρά ειρήνης
Σήμερα το πρωι ξύπνησα δεμενη
Δεν μπορούσα να κουνήσω τα χέρια ή τα πόδια μου Ούτε να μιλήσω ξαφνικά ένιωσα να κινούμαι μα δεν περπατούσα κάποιος με μετέφερε. Κούνησε δυνατά τα χέρια και τα πόδια μου προσπαθώντας να ξεφύγω μα ήξερα ότι ήταν μάταιο ήμουν εγκλωβισμένη και πολύ φοβάμαι πως αυτό ήταν η αρχή του μαρτυρίου μου
Ξαφνικά άκουσα μια πόρτα να τρίζει και να ανοίγει και εγώ προσγειώθηκα βίαια στο πάτωμα .
Η πόρτα ξανά έκλεισε και εκεί που νόμιζα ότι ήμουν μόνη κάποιος έτρεξε κοντά μου και μου έλυσε τα μάτια...ήταν αυτός...Επιτέλους δεν ήμουν μόνη...Τώρα μέσα στις δυσκολίες μου μπορούσα να νιώσω έστω και λίγο ασφαλής
Μου έλυσε τα χέρια και τον έσφιξα στην αγκαλιά μου χωρίς να πω λέξη...καμία λέξη δεν ήταν ικανή να περιγράψει την ανακούφιση μου τώρα που ήμουν μαζί του...έστω και σε αυτό το σκοτεινό υπόγειο...
"Σε πείραξαν; μου είπε χαμηλόφωνα στο αυτί ενώ δεν με άφηνε από την αγκαλιά του
"Όχι εσένα " είπα και εκείνος εγνεψε αρνητικά
Έπειτα μου έλυσε και τα πόδια και ξαπλωσαμε αγκαλιά. Τώρα πονούσα λιγότερο..Δεν με ενοιαζαν τα χτυπήματα και τα σημάδια...Το μόνο που με ένοιαζε ήταν ότι δεν ήμουν μόνη...
Πλευρά Ανδρέα
Όταν την είδα στο πάτωμα τα έχασα...αν περνούσε από το χέρι μου το καθίκι που την πέταξε κάτω θα ήταν Τώρα νεκρό...
Έτρεξα κοντά της και την έλυσα και μετά την πήρα μια τόσο σφιχτή αγκαλιά και να ενωθούν τα σπασμένα μας κομμάτια...
"Σε πείραξαν " της είπα. Η φωνή μου έβγαινε με δυσκολία και σχεδόν δεν την αναγνώρισα...ήταν τραχιά και σχεδόν φοβισμένη είχα να μιλήσω μέρες και Τώρα δεν φοβόμουν μόνο για εμένα αλλά και για εκείνη
"Όχι εσένα " μου είπε και με κοίταξε στα μάτια " κούνησα απλά το κεφάλι μου αρνητικά για να την καθησυχασω αυτό της ήταν αρκετό
Έπειτα ξαπλωσαμε αγκαλιά στο πάτωμα και της χάιδευα το σώμα προσπαθώντας να την κάνω να ηρεμήσει γιατί έτρεμε ολόκληρη από τον φόβο της
"Όλα θα πάνε καλά τώρα είμαι εγώ εδώ " της είπα και της χάιδευα τα μαλλιά. Πραγματικά δεν ήμουν σίγουρος αν όλα θα πήγαιναν καλά...Η αλήθεια είναι πως δεν είχα ιδέα για το τι επρόκειτο να συμβεί την επόμενη στιγμή...μα ήμουν σίγουρος για ένα πράγμα...Δεν υπήρχε περίπτωση να επιτρέψω να της συμβεί κάτι
Την φίλησα απαλά στον λαιμό και εκείνη σιγά σιγά κοιμόταν...Ενώ εγώ προσπαθούσα να καταλάβω τι διάολο ευθυνοταν που βρισκόμασταν εδώ
YOU ARE READING
Trapped
Mystery / ThrillerΜερικές φορες όλα φαίνονται θολά για κάποιους...την ίδια στιγμή τα ίδια πράγματα για κάποιους άλλους είναι απόλυτα ξεκάθαρα Τα πράγματα αλλάζουν όταν αυτός που δεν γνώριζε τίποτα βγαίνει απ την άγνοια του και τα μαθαίνει όλα πολύ απότομα....Εκεί αρ...
