-8-

205 11 4
                                    

Hoofdstuk 8

Carmens POV

Dit hoofdstuk is er geen Carmens POV, omdat de verhalen niet gelijk lopen en Carmen Cassius als laatste ontmoet moet ik haar even stil zetten. Dit is zodat alle verhalen tegelijkertijd gaan lopen en alles minder verwarrend wordt. SORRY schatjes. (En sorry Carmen)

Poppy's POV(Little bird - Ed Sheeran)

"Engel stop." Kreunt Kaj. "Mond open." Zeg ik met een strak gezicht. Ik ben Kaj aan het inspecteren. Het blauwe oog dat hij heeft trekt wel weg. Net zoals de wonden die genezen wel, maar als hij iets gebroken heeft of er een tant uit ligt moeten we toch echt even langs het ziekenhuis of de tandarts. Als ik klaar ben met mijn inspectie kijkt Kaj mij aan met aan ondeugend lachje. "Wat?" Zeg ik lachent. "Je bent gewoon heel erg leuk om naar te kijken." Ik bloos en draai mijn hoofd weg. Kaj start de motor en rijdt hard weg. "Waar gaan we heen?" Vraag ik. "Weet ik nog niet dat zien we wel." Antwoord Kaj. We vallen in een gemakkelijk stilte. Mijn gedachten drijven af naar de gebeurtenissen van deze avond. Na een tijdje vraag ik: "Kaj? Mag ik je wat vragen?" "Als het over vanavond gaat niet." Antwoordt hij. Ik hoor geen emotie in zijn stem en als ik naar hem kijk zie ik ook dat zijn gezicht geen emotie toont. Zelf zijn ogen niet. "Waarom niet?" "Omdat het jou helemaal niets aan gaat, engel." Hij verheft zijn stem waardoor ik weg dijnz en zo dicht mogelijk tegen de autodeur ga zitten. Kaj begint harder te rijden. Ik kijk uit het raam en zie dat Kaj richting mijn huis begint te rijden. "Kaj ik kan niet naar huis." Zeg ik zachtjes bang dat hij nog bozer wordt. "Dat is niet mijn probleem." Antwoord hij boos. Ik voel dat er tranen over mijn wangen beginnen te stromen. Als de auto tot stilstand komt kijkt Kaj mij niet aan en rijdt meteen weg als ik uitstap.

Ik ren naar binnen. Mijn vader is alweer weg. Stiekem hoopte ik dat hij zou blijven. Huilend ren ik naar mijn kamer. Ik weet niet hoe laat is en hoe lang ik in mijn bed lig als de deur bel gaat. Ik negeer het geluid. Er wordt nog een tweede keer gebeld bij de derde keer sta ik op om open te doen. Ik kijk op het schermpje van de intercom wie het is. Ik druk op het knopje zodat de deur beneden opengaat. Ik doe de voordeur open en ga terug naar mijn kamer.

"Nee, Dioni daar praten we later over. Wil je Julia bellen?" Hoor ik Lena zeggen. Ze ziet dat ik op kijk en knuffelt me. Ze laat me huilen en zegt een tijdje niets. In de achtergrond hoor ik de voordeur open gaan. "Wat is er aan de hand?" Hoor ik Julia zeggen. "Ik heb geen idee. Ze zijn in Poppy's kamer." Zegt Dioni. Ik hoor haar de gang in lopen en niet veel later knuffel ze mij ook. "Wat is er gebeurt Pop?" Vraagt Lena na een tijdje. "Veel." Antwoord ik snikkend. "Hier eet dit eerst." Julia geeft mij een lepel en Ben & Jerry aan. Ik lach en probeer het te eten maar krijg geen hap door mijn keel. Na een tijdje begin ik te vertellen wat er is gebeurd.

Julia's POV(Life in the fast lane - The Eagles)

"Tonight I'm gonna dance for you,

Tonight I'm gonna dance for you

Tonight I'm gonna put my body on your body"

Mijn oortjes staan op vol volume. Ik zing dan ook met volle borst mee. "Juul" Iemand trekt mijn oortjes uit mijn oren. "Wats met jou Thijs?" "Er is iemand voor je." Ik kijk achter hem en zie Sam staan. "Ik wist niet dat je zo een geweldige zangeres was, Juul." Zegt Sam sarcastisch. "Dit was nog niks. Ze is op haar best als ze Adele zingt." Zegt Thijs. "Niet iedereen heeft zo'n perfect geschoolde stem als jij Thijs." Ik geef Thijs een schouderklopje en loop naar de gang om mijn schoenen te pakken. Ik was pas vier uur uit en Sam zou er vijf uur zijn dus zit ik nu in tijdsnood. Mijn desert boots staan niet in de gang dus ren ik de trap op naar mijn kamer waar ze ook niet staan. Ik mompel een paar scheldwoorden als ik de trap weer af rennen. Sam en Thijs staan nog steeds in de keuken als ik de woonkamer weer in kom rennen. "Heeft een van jullie mijn desert boots gezien?" Vraag ik. Ze schudden hun hoofd. "Moet je perse je desert boots aan Juul? Je hebt genoeg schoenen." Zegt Thijs. "Thijs ik ga zijn ouders ontmoeten mijn outfit moet perfect zijn." Zeg ik en ren de kamer weer uit.

Er zijn weer dingen. (B-brave Fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu