jmprk: buluşalım mı?
jmprk: lütfen beni geri çevirme
jmprk: annemden zor izin aldım
jeonk: lwnajalqkmskslwl
jeonk: kusura bakma ama güleceğim
jeonk: bana hiçbir şey anlatmıyorsun
jeonk: bu yüzden söylediklerine ne tepki veririm bilmiyorum
jeonk: söylediğin komik geldi o yüzden güldüm
jmprk: sinirli misin sen?
jeonk: neden sinirli olayım?
jeonk: alt tarafı hiçbir şey söylemeden iki hafta kayboldun tekrar
jeonk: ve ben aptal gibi sen mesaj attığının saniyesinde cevap verdim
jeonk: sinirli değilim tabii ki
jmprk: sana her şeyi anlatacağım söz veriyorum
jmprk: haydi buluşalım
jmprk: bir kaç saatliğine
jeonk: tamam
jeonk: merakım sinirimin önüne geçebilir şu an
jeonk: ve sana yardım etme arzum
jmprk: teşekkür ederim jeon
jmprk: okulun yakınındaki kafeye gidelim mi yine?
jeonk: benim için uygun
jeonk: çıkıyorum evden
jmprk: tamam ben de çıkıyorum
görüldü 19.34
JungkookDolabımda üstüme ne bulduysam geçirirken, merdivenlerden inerek son basamakta oturup çoraplarımı giydim.
"Anne çıkıyorum ben." Dediğimde mutfaktan çıkıp yanımda bitti.
"Nereye gideceksin?"
"Yugyeom'la buluşacağız." Dediğimde başını salladı.
Bayan Park'ın söylediklerinden sonra Park ailesinin yanına yaklaşmamam üzerine ceza almıştım.
Tek kelimeyle iğrenç bir kadındı.
Ayakkabılarımı da giyip sokağa attım kendimi.
Okulun oradaki kafeye daha önce hiç bu kadar kısa sürede ulaştığım olmamıştı.
Jimin'den etkileniyordum. Belki de hoşlanıyordum bile. Bunu anlayalı olmuştu bayağı.
İçeri girerek sol köşede beni bekleyen bedenin yanına adımladım. Ayağa kalkarak sıkıca sarıldı bana, ben de ellerimi bedenine doladım.
Ayrıldığımızda karşılıklı bir şekilde sandalyelere oturduk.
Garson siparişlerimizi getirince şaşırarak Jimin'e baktım. Garson gittikten sonra konuşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
burning desire
Fanfictionsenin için yanan arzularım, aşkımın alevleri. bir gün yok olursam bil ki alevleri kül etti kalbimi. park jimin & jeon jungkook| ©muudita 2018