Kookie: Jimin nerelerdesin sen? Kaç gündür göremiyorum seni yine.
Jimin: İşlerim vardı.
*Jimin kaç gündür kendini eve kapatmıştı. Tanıdıklarıyla kendine bir haftalığına rapor çıkartmıştı. Jungkook'un itirafından sonra onu görmek en son isteyeceğiydi.*
Kookie: Tam bir haftadır yoksun. Ne işi bu?
Jimin: Önemli bir iş Jungkook.
Kookie: O önemli işin adı ne Jimin?!
Jimin: Söylemek istemiyorum.
Kookie: Ne demek söylemek istemiyorum? Delirtme beni Jimin!
Jimin: Jungkook lütfen şu an konuşmak istemiyorum.
*İstemiyordu çünkü daha yeni yeni o itirafa kendini alıştırmış bir şekildeyken böyle konuşması yeniden beynini alt üst ediyordu.*
Kookie: Jimin beni delirtmek en son isteyeceğin şey bile olamaz!
Jimin: Gelmek istemiyorum Jungkook! Zorla mı götüreceksin?!
Kookie: Gerekirse evet! Zorla geleceksin! Benim seni görmem gerek anlamıyor musun?!
*Jimin tekrardan kalbindeki baskıyla gözlerini yumdu. Bu duruma alışamayacak her gün bu kalp ağrısını çekecekti belli.*
Kookie: Orada mısın Jimin? Hey cevap ver!
Jimin: Bir süre dinlenmem gerek Jungkook.
Kookie: O süre içerisinde ben seni göremeyeceğim. Onu ne yapacağız?
Jimin: Peki tamam geleceğim. Yeter ki rahat bırak beni.
Kookie: Yarın okulda göreceğim seni. Dar şeyler giyme!
Kookie bu ne jimin'i görme aşkıdır yavrum? dsksalkj
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love JiKooK [Texting]
Fanfiction[Texting] Jimin: Seni seviyorum Jungkook. Kookie: Ders çalışmam gerek Jimin. Rahatsız etme. Jimin: Peki Jungkook ama ders çalıştığına inanmıyorum.