Kookie: Özür dilerim.
Jimin: Ne? Neydi bu şimdi?
Kookie: Fotoğrafları yollayan sen değilmişsin.
Jimin: Bunu anlamana sevindim.
Kookie: Özür dilerim.
Jimin: Tamam Jungkook.
Kookie: Ne için özür dilediğimi sormayacak mısın?
Jimin: Fotoğrafları benim çekmediğimi anladın. O yüzden özür diliyorsun.
Kookie: Hayır. Onun için değil.
Jimin: Ne? Ne için peki?
Kookie: Bugüne kadar hep kırıcı davrandım o yüzden özür dilerim.
(Görüldü)
*Jimin şaşkınlıkla telefondaki yazıya bakıyordu. Belki de yanlış gördüm deyip üst üste okudu ama aynı yazıydı. Gerçekten Jungkook ondan özür mü dilemişti?*
Kookie: Orada mısın Jimin?
Jimin: Evet buradayım.
Kookie: Ne diyorsun?
Jimin: Neye ne diyorum?
*Jungkook aptalca sırıttı. Şu an ki yüz ifadesini biliyordu. Kaç senedir onu tanıyordu ve yüz hali onu keyiflendirmişti.*
Kookie: Özür diledim senden. Affettin mi beni?
(Görüldü)
*Jimin hızla telefonu kapatıp aşağıya koştu. Cidden nefes alması gerekti.*
Kookie: Peki o zaman Jimin. Seni kendimi Affettireceğim.
*Jungkook telefonu bırakıp rahatça arkasına yaslandı. Şu an ki yüz halini hayal ettikçe yüzündeki gülümseme genişliyordu.*
Jungkook fazla rahatlama daha Jimin sana çektirecek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love JiKooK [Texting]
Fanfiction[Texting] Jimin: Seni seviyorum Jungkook. Kookie: Ders çalışmam gerek Jimin. Rahatsız etme. Jimin: Peki Jungkook ama ders çalıştığına inanmıyorum.