TEK ISTEĞIM

//GERÇEKLER//

😃😊😊

  Merhaba ben Aynur işte hikayemin başladığı yer 2 ay önce olan olayı herkesden sakladım ama 2 ay sorma okulda bayıldığmda herkes öğrenmişti ,ancak nedenini hala bilmiyorlardı......

Defne,Elif,Irmak,Yusuf ve Ümit, okulun arka bahçesinde oturup beni bekliyolardı. Ümit hangi yüzle hala geliyo anlamıyorum beni aldatıyor ve yine gelmiş . Boşverin bende Elife yönelip o tarafa giderken "hey millet okul çıkışı ne yapıyoruz altını çiziyirum ama aramızdaki bir kişi hariç "hepsi bana dönünce ayağa kalkıp Elif"kanka valla biraz gezek sorna korku filmine gidek"diye bağırdı. Tam kollarımı sarılmak için açacağım sırada baş bönmesi ile ne olduğunu anlamadan yerde yatarken buldum kendimi yavaş yavaş gözlerim kapanmaya nefesim kesilmeye başladı,sesler geliyordu ama ben ne dediklerini anlamıyordum en sonunda dayanamadım ve karanlığa bıraktım kendimi.

Elif''ten

Aynur bana kollarını açmışken ne olduğunu anlamadan bayıldı.Okuldaki herkes buraya gelirken Ümit Aynur'u kucağına alıp arabasına koştu bizde peşinden gelip 5dk içinde hastaneye gelmistik. Doktor Aynur'un yanına girince hepimize ayrı bir telaş olmuştu ben Şebnem Hanımı(Aynurun annesi) aradım ve buraya gelmelerini söyledim.15dk sorma doktor odadan çıktı. ümit direk ayağa kalktı."ne oldu niye bu kadar sürdü konuş HEMEN" doktorun yüzü endişeliydi " arkadaşınız akciğer kanseri ve son evreye yakın ölme riski yüksek nefes daralmasindan bayılmış ve arkadaşınız yoğun sigara kullandığımdan bu daha çok etkili olmuş bunu bildiği halde niye kullanmış anlamadık" diyince herkez şaşkınca birbirine bakıyordu "peki yaşama ihtimali ne kadar peki sigara derken o hiç kullanmaz ki" doktor Hayır anlamında başını salladı ve "arkadaşınız sizden anlaşılan saklamış ama yoğun şekilde sigara kullandığı belli oluyor acilen tedaviye başlaması gerekiyor,arkadaşınız şimdi uyanır çok yormamak şartıyla içeri girebilirsiniz birazdan ailesi gelince detaylıca onlarla konuşmamız gerekiyor"deyip doktor gitti. Hala anlamıyorum nasıl kanser olur hiç sigara içmezdiki hiçbirimiz de nasıl fark edemedik bir de en yakın arkadaşı olarak Allah kahretmesin sıra sıra odaya girerken Ümit'ı durdurdum "sen girme zaten durumu kötü seni görmesi"diyip gitmesini beklemeden Irmak'ın peşinden içeri girdim. Ama belimden hızlıca içeri girdi bu çocuğun derdi ne açaba.

Aynur'dan

Gözlerimi açtığımda hastanede olduğumu anladım kahretsin kesin anladılar,o sırda kapı açıldı sıra sıra arkadaşlarım girdi. Direk Irmak söze başladı "ne zaman açıklamayı bekliyodun Aynur sigara içiyormuşsun hatta!! kanser olmuşsun ama bunu bizden sakladın niye böyle bir şey yaptın-"o sırada odanı kapısı açıldı annem ve babam içeri girdi. Annem hızlıca sarıldı ancak babam kırılmış bir şekilde bana bakıyordu."kızım sen nasılda bize bunu söylemesin ha!!nasıl "babamın barışı ile yerimden sıçradım. Sabrım git gide aşıyodu biraz daha üstüme gelseler çıktı anlamda patlıcam offf."cevap versen kızım hadi diye sakladın bizden kanser olduğunu ölme riskin fazla niye haber vermedin ,yoksa ölmek mi istiyosun bizi bırakıp"sesi git gide yükseliyodu, araya Irmak girdi"Aynur niye bize bir şey söylemedin biz seni en yakın arkadaşların deyil miyiz?" Sinirden kahkaha atmam bir oldu ne arkadaşı be sen beni Ümite aldatan değilmiydin ha ben bunları bile bile 2 ay arkadaş kaldım o zaman işte sigaraya başladım çünkü ölmek istedim en yakın güvendiğim arkadaşım beni sevgilimle aldattı sen hala gelmiş bana laf ediyosun 1 ay önce öğrendim ben kanser olduğumu niye ha ben hergün bu acıyla paketlerce  sigara içiyorum diye"nefes aldım tam devam edeceğim sırada Irmağın ve Ümit'in yüz ifadesine bakarak "bolca bakın eserinizle gurur duyun sen hala gelmiş eskisi gibi sevgili olalım diyorsun dimi ama ne oluyo benle konuştuktan hemen sorna Irmak'la gizlice buluşmalar fala benim anlamayacağımımı sandınız ben öleceğimi bile bile iyileşmek istemedim niye son zamanlarımı mutlu geçirmek için ama ne oldu her şeyi öğrendiniz artık bana acıyarak bakmalar falan ben bunlara gelemem ,(Ümit ve Irmağ'a bakarak) şimdi gidin ve sakın yanıma gelmeyin"diye bağırdım.
I

rmak ağlayarak Ümit ise ifadesizce odadan çıktılar,anneme ve babama dönüp "duydunuz işte her şeyi niye bu durumda olduğumu"deyip yerimde iyice dikleştim. "Kızım niye bize böyle bir şeyden bahsetmedin gerçekten bizi bırakıp ölmek mi istiyodun hiç mi anneni beni arkadaşlarını düşünmedin sen ,gerçekten canından vazgeçecek kadar çok mu sevdin (kafamı salladım) boşver kızım onu sen değmez onun için bırak boşver "dediğinde güldüm "evet baba çok sevdim canımdan çok sevdim ama anladığım en çok bana yalan söylemeleri gururuma dokundu bir sevgilimdi biri canımdan çok güvendiğim arkadaşlarımdan biriydi,ilk öğrenince yıkıldım ama sorna dedim bu hayat bana gülmicek bende sigaraya başladım belki rahatlarım diye hatta dedim ki belki bir ay içinde gerçekleri itiraf ederler diye ama gözümün içine baka baka bana yalan söylediler, tam 2 ay boyunca ben zaten kanserin son evresinde olduğumu biliyodum." deyip  durdum. Defne ve Elif gelip bana sıkıca sarıldı annem söze başladı "doktorla konuştuk tedaviye hem başlıcaz yarın okula gitmiyorsun tedavi olacaksın ve yaşayacaksın" gülüp "anne ben tedavi olmak istemiyorum artık bunaldım okulumada devam edicem-" sözümü annem kesti "tedavi olacaksın yoksa okula falan göndermem zorla hastaneye kapattırırım görürsün"tam ağzımı açacağım sırada Yusuf devreye girdi "boşu boşuna ağzını açma valla ben de yardım ederim seni hastaneye kapatırız görürsün"diyip yanağımı sıktı. Bende gülüp "tamam kabul tedavi olcam ama okulada gidicem  tedavi saatleri öğleden sorna olsun ki sabah okul giderim tek şartım bu" babam gülümseyip "tamam kabul ben doktorla konuşup geliyorum deyip odadan çıktı.