နန္းတြင္းထဲမေရာက္မီအခ်ိန္ကာလ
"ကုန္သြားျပန္ၿပီ ေနာက္တစ္ပုလင္းထပ္ေပး"
ကုန္သြားေသာေသရည္ပုလင္းကိုစားပြဲေပၚေစာင့္ခ်လိုက္ကာေနာက္တစ္ပုလင္းအားထပ္မွာလိုက္သည္
"ဘာလို႔အ့ဲေလာက္ထိေသာက္ေနတာလဲေဂ်ာင္ဆူး"
က်ေတာ့္ေ႐ွ႕စားပြဲေပၚတြင္တင္ထားေသာေသရည္ပုလင္းအလြတ္သံုးလံုးေဘးတြင္ေစာနကမွာထားေသာေနာက္တစ္ပုလင္းကိုခ်၍ဆိုင္႐ွင္အေဒၚကေမးသည္
"ေပ်ာ္လို႔ပါ...."
မ်က္လံုးမပြင့္တပြင့္ျဖင့္နႇဳတ္ခမ္းမႇအျပံဳးကိုဖန္တီး၍ဆိုင္႐ွင္အေဒၚအားေမာ့ၾကည့္ကာအေျဖျပန္ေပးလိုက္သည္
"ဒါၿပီးရင္ထပ္မရေတာ့ဘူးေနာ္ က်န္းမာေရးထိခိုက္တယ္"
"ဟုတ္..က့ဲ..ပါ...ဗ်"
မိမိေဘးတြင္ရပ္ေနေသာဆိုင္႐ွင္အေဒၚကိုလက္ႏွင့္သိုင္းဖက္လိုက္ကာရင္ထဲတြင္သိမ္းထားေသာဝမ္းနည္းမႈမ်ားအားဖြင့္ခ်လိုက္သည္
"ဘာလို႔ငိုရတာလဲ"
မတ္တပ္ရပ္ေနေသာဆိုင္႐ွင္အေဒၚကေဂ်ာင္ဆူးေဘးတြင္ထိုင္လိုက္ကာေက်ာပုတ္၍ႏွစ္သိမ့္သည္
Appaဆံုးၿပီးကတည္းကလူုႀကီးဆိုလို႔သူ႔အတြက္ဒီဆိုင္႐ွင္အေဒၚသာ႐ွိေတာ့သည္
အခုခ်ိန္ရင္ဖြင့္ငိုေႂကြးရန္တစ္ေယာက္ေယာက္လိုအပ္ေနသည္မို႔အေဒၚ့အားဖတ္ကာငိုပစ္လိုက္သည္
"ေယာက္်ားဆိုတာမငိုရဘူးေဂ်ာင္ဆူး"
"က်ေတာ့္ရင္ထဲအရမ္းတင္းက်ပ္ၿပီးခံစားရခက္တယ္
က်ေတာ္သူန႔ဲမခြဲခ်င္ဘူး"
ဖတ္ထားရာမွလႊတ္လိုက္ၿပီးနာက်င္ေနေသာႏွလံုးသား႐ွိရာဘက္ကိုလက္ျဖင့္ထု၍ခံစားေနရသည့္အေၾကာင္းအရင္းအားဖြင့္ဟမိသည္
"Aww အခ်စ္ေရးလား"
အဆက္မျပတ္ထုေနေသာက်ေတာ့္လက္ကိုအေဒၚကဖမ္း၍ဆုတ္ကိုင္လိုက္ၿပီး
"ေဂ်ာင္းဆူး....အခ်စ္ဆိုတာဒီလိုပဲ လမ္းခြဲသင့္ရင္လမ္းခြဲရမွာပဲ ကိုယ္န႔ဲကံမပါလို႔ပဲ သားျပတ္သားရမယ္"
YOU ARE READING
ခြင့္လႊတ္ဖို႔မထိုက္တန္ေသာခ်စ္ျခင္း
Historical Fictionငါ့အတြက္အခ်စ္ဆိုတာရယူျခင္းမဟုတ္ခ့ဲလို႔~ Cover by @AkariXing Chansoo(Yaoi)
