My story นายมาเฟีย

ep.5 อ่อนไหว

Ter part (เตอร์)

"แอดดดดด.. ดด" เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้น

"นี่!! ตื่นสิ ตื่นเร็วยาหยี" เสียงกระซิบห้างๆหูผม ปลุกให้ผมตื่น

"ใครอ่ะ?" ผมลืมตาขึ้นเพื่อจะมองคนที่มาปลุกผม แต่ต้องประหลาดใจเมื่อชายตรงหน้าผมที่ตอนนี้ขึ้นมาอยู่บนเตียงเรียบร้อยแล้วนั้นกำลังเอื้อมมือมาปลดกระดุมเสื้อผมด้วยมืออันสั่นเทา

"ดะ.. เดี๋ยวสิ ทำอะไรน่ะ"ผมพูดด้วยความตกใจ

"ที่รักครับ อย่าดิ้นสิ ผมเริ่มไม่ไหวแล้วนะ"

" ทุกทีคุณเป็นฝ่ายรุกผมก่อนนิ คราวนี้ผมเป็นฝ่ายรุกบ้างน่ะครับ"

คำพูด2ประโยคนี้ทำเอาผมหน้าเหวออย่างเสียไม่ได้ ที่รัก? รุก? อะไรเนี่ย!!
😳😳😳😳😳

แต่ในขณะที่​ผมมัวแต่เหวออยู่นั้นก็ไม่ทันรู้ตัวเลยว่าตอนนี้เสื้อกับกางเกงผมได้หลุดลอยไปแล้วววว

"เห้ยย!! พอได้แล้ว"ไม่ทันที่ผมจะพูดต่อ

ชายคนนั้นก็เอื้อมมือมาคลำบริเวณแกนกลางของผมจนรู้สึกร้อนวาบไปทั้งตัว
จากนั้นจึงค่อยๆใช้ปากละโลมไปยังตรงนั้นอย่างช้าๆ และเริ่มดึงกางเกงในชั้นสุดท้ายออกมา แล้วขบเบาๆตรงปลายแกน
จากนั้นจึง..........

"ตึ้ด ตึ้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

"เฮือกกก หยุดสิ"

ทันทีที่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น

ผมก็สะดุ้งตื่นทันที โอ้ะ! นี่เราฝันไปเองเหรอ

เนี่ย ต้องประสาทไปแล้วแน่เลย😱😱😱

คงเพราะเมื่อวานทำงานหนักเกินไปแน่ๆ
(เกี่ยวเหรอป่าวนะ🤔🤔)​

จริงๆแล้ววันนี้มันก็คงเหมืิอนกับวันที่ผ่านๆมา

ถ้าไม่ติดตรงที่ว่าไอ้เด็กนิวนั่นอาละวาดอยาก

กลับบ้านทั้งๆที่ไม่รู้​เลยว่าบ้านตัวเองอยู่ไหน

ไม่น่าลากมันมาที่บ้านเลย น่าปล่อยให้ตายๆไปซะ