Olduğum yerde mutluydum. Şuan bulunduğum yerde mutluydum. Yada ben öyle hissetmek öyle düşünmek istiyordum. İçimdekileri şarkı söyleyerek atıyordum. Eski bir depoda pekte sağlam olmayan bir sahne platformun üstündeydim. Elimde mikrofon grubumla birlikte şarkı söylemeye hazırlanıyodum. Sahneye ilk çıkışımdı ve mikrofunu sımsıkı tutan ellerim ter içindeydi. Kalabalık coşkuyla bağırıyodu. Bir an kafamı kaldırıp kalabalığa doğru baktım tanıdık yüz yoktu.
Kafamı sağ taraftaki grubumuzun gitaristine çevirdim bana umut veren gözlerle bakıyordu. Adı Jason'du soyadını hiçbir zaman öğrenemedim.Jason zayıf uzun boylu omuzları geniş , mavi gözlü kumral saçlıydı. Bir kızın isteyebilceği en ideal tiplerdendi. Jason çok iyi birisiydi. Dışardan bakıldığı zaman soğuk ve sert birisine benzesede içi arkadaşça ve sıcakkanlılıkla doluydu.
Sol tarafta grubumuzun ikinci gitaristi aynı zamanda benim vokalliğimi yapan cedric vardı. Cedric iri yarı uzun sarı saçlı ve kahverengi gözlüydü. İlk tanıştığımızda sürekli kavga ediyorduk şimdiyse kardşeim gibi ve çok iyi anlaşıyoruz.
Kafamı birazcık daha sola çevirdim ve arkamdaki grubumuzun son üyesi olan bateriste baktım. Alex. Kendisi tam bir psikopatın tekiydi ondan korkuyordum ama yinede o jason'un en yakın arkadaşıydı ve birşey diyemiyordum. Onun hakkında çok fazla birşey bilmiyordum kimse bilmiyordu Jason dışında....
Veee ben. Adım Melissa Jorgan. Lise 11. sınıf öğrencisiyim. Orta boylu orta kilolu kahverengi gözlü kumral saçlı birisiydim. 2 Ay önce yaşadığım bir olay yüzünden kendimi bu grubun parçası olarak buldum. O hikayeyemi? Boşverin.
Artık şarkı söylemeye hazırdım. Bu gece Pretty Little Reckless grubunun Zombie şarkısını söyleyecektim. İlk defa toplum içinde şarkı söyleyeceğim için muhteşem olmak zorundaydım zorundaydık...
Jason gitarını elinde kavrayarak bir adım öne geldi ve çalmaya başladı.Yüzünde hiçte korkmuş bir ifade yoktu sanki daha önce defalarca toplum içinde çalmış gibiydi. Ve şarkı söylemeye başaldım. Yüzüm öne eğik bir şekilde söylüyordum çünkü utanıyordum. Birden müzik hızlanmaya başladı bu korkumu aşmalıydım. Kafamı kaldırdım kalabalık alkışlayıp çığlık atanlarla doluydu. Beğenmişleriydi ? Gerçekten beğenmişlermiydi. Şarkı tekrardan hızlandı. Sanhenin üstünde gidip geliyordum kıçımı sürekli kıvırıyodum. Botlarımın gıcır gıcır ses çıkarıyodu ama umrumda değildi bir kere havaya girmiştim. Şarkıyı bitirmiştim ve muhteşemdik. İlk defa kendimi beğenmiştim. Belkide kalabalıktan gelen alkış seslerinden cesaret almıştım mutluydum ve gülüyodum. Acımı içime gömüyordum...
Sahneden grubumla yoğun alkış sesleriyle birlikte indik. Sahneden iner inmez kendimi Jason'un kucağında buldum. Bana sarılmıştı birden ayaklarımın yerden kesildiğini hissettim. Sarılmayı yada kucaklamayı bırakınca gülerek bana bakıyordu cidden çok mutluydu hepsi öyleydi bende mutluydum. Ama hala Jason'un bana sarılma etkisinden çıkamamıştım. Jason'u 2 aydır tanıyordum ve doğru dürüst yanına bile oturmazken birden sarılmak içimde birşeyler yaratmaştı. Anlayamadığım samimiyet.
Bizden sonra birkaç grup daha gösteri aldıktan sonra kalabalık dağılmaya başladı. Artık gitme vaktimiz gelmişti. 2 Aydır grubumla birlikte aynı evde kalıyorduk. Ev benimdi ve onların kalmasını izin veriyordum. Lise 1deyken bu evi Jeorge amca bana satın almıştı. Annem ve babam ben 8 yaşındayken trafik kazasında ölmüşlerdi o zamandan beri jeorge amcamın yanında kalıyordum. Taa kii jeorge amca evlenip Avustralya'ya taşınasıya kadar. Burada kalmak istedim ve beni kırmayıp bana bir daire satın aldı. Yanlızlığa alışmak kolay olmadı ama şimdi yanlız değildim bir grubum vardı jason vardı.
Alex kolunu boynumun üstüne attı ve birlikte arabaya doğru yürümeye başladık. Arkamıza baktım Jason ve Cedric ortalıkta yoktu. Alex'e gülerek baktım ve '' Jason ve Cedric nerede?'' diye sordum. Alex bu sorudan rahatsız olmuş gibi bir bakış attı '' Kim bilir hangi sürtükle eğleniyolardır şimdi.'' Alex'in bu lafı 5 saniye içinde yüzümün asılmasına neden olmuştu . ALex'ten korkuyordum ama bu iyi birisi olamdığı anlamına gelmezdi yinede kafamda düşünceler kurmadan edemiyordum. Cedric istediğini yapabilridi ama Jason...? İyice saçmalamaya başlamıştım bir sarılmayla kafamda salak salak düşünceler yaratmamalıydım. Jason ve ben? Asla. O benim çok yakın arkadaşım ve öyle kalmalı.
