DEĞERLİYSEM SENİN SAYENDE

Seni seviyorum

Uyanıyorum...
Bu baş ağrısı da ne böyle??
Kalkamıyorum...
Sanırım ateşim de var...
Babam işte...
Üvey annem ise bana bakmaz...
Napsam...
Kendimi çok kötü hissediyorum...
Telefonu alıp Batu'yu mu arasam..
Ahh.. Allah'ım..
Sanki kafama bir taş atmışlar..
Hatta koca bir taş..
Hatta kayalık...
Off fena zonkluyor...
Ama ya rahatsız edersem..?
Olsun yinede arayacağım..
Uvey annemin bana bakmayaçağını biliyorum...
Babami cağirmam..
Batu'yu arıyorum..
"Alo Ahu.?"

"Batu...Ben kendimi çok kötü hissediyorum... Sanki başıma boyle kocaman bir şey atmışlar.. O kadar zonkluyor ki... "

"Tamam.. Ben geliyorum.. Sen yat."

"Tesekku...."

Daha cümlemi bitirmeden telefonu kapatıyor.. Çok endiselenmis olmali...
Abarttım sanirim..

Ama gerçekten başim çok fena..
Gözlerim kapanıyor ..

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Uyandığımda hastanedeyim...
Batu bana bakıyor..
"Ahu iyi misin..?"
Kafamı tutuyorum..
"Başım..... "
"Korkma iyileşiceksin.. Ben yanındayim.."

Doktor yanımıza geliyor...

"Merak etmeyin.. Sadece grip olmuş..
Başi ise gördüğu bir kabustan dolayı olabilir.. Yakın zamanlarda kafasına sert bir darbe almadıysa bir travma da geçirmiş olabilir.. Herhangi bir sağlık problemi yok.. Acaba rüyanizda cok kotu bir kabus görmüş olabilir misiniz?? Bu sizde travma yaratır..."

"Ben.. ben rüyamda ne gördüğümü hatrlamıyorum... Daha doğrusu rüya gördüm mü onu da hatırlamıyorum.."

"Pekala.. Birazcik ıstırahat edip bu ilaçları alırsanız iyilesirsiniz en yakin zamanda.."

"Reçeteyi Batu'ya veriyor.. ve odadan çıkiyor..
Sadece Batu ve ben varız..
Batu reçeteye göz atarken bende onu izliyorum...
O da bana bakiyor ve gözlerimiz buluşuyor...
O gözler...
Ona bakarken bile kalbim yerinden çıkacak gibi...
Yanıma oturuyor...
Yani tabiben hastane yatağında ayaklarimi uzatmis bir sekilde oturuyorum..
Bana yaklaşıyor...
Ve bana sarıliyor...
Ah işte bu bütün hastalığımı aldi...

O kadar güven verici ki...

Bir süre sarılır bir vaziyette duruyoruz....

Sonra uzaklaşıyor ve kulağıma eğiliyor...

"Ahu...."
O güzel nefesi boynuma çarpıyor...
Adımi o kadar güzel söylüyor ki..
"Seni seviyorum...."

Sanırım kalpten gideceğim...
Bunu ondan duymak...
O kadar mutluluk veriyor ki...
"Sana bir şey olursa yaşayamam...
Sen benim her şeyimsin..."

Bir şey diyemiyorum...
Ne diyebilirim ki???

"Seni odanda o halde bayıldığını görünce cok endişelendim...

Seni çok seviyorum..."

diyor ve geri çekiliyor...
Bir süre yüzüne bakıyorum...
Sonra bu sefer ben ona sarılıyorum...

Ardında kapi sesi...

"Lanet olsun dostum!Bilseydik hiç gelmezdik.. Aile var burda."
diyen Burak'in sesini duyuyoruz...

Ardından "Gencler çiftekumrulari yalnız birakalim.. Hadi dısarı.." diyor Cenk..
Kızlar kıkırdıyor..
Ama Sinan ters ters bakiyor..
Sanırım beni sevmedi...

"Hayir sadece sarıliyoduk bunda abartilacak ne var?" diyor Batu..

Kafa sallıyorum...
Yagmur yanima geliyor..
" Iyi misin tatlım.? Çok endiselendik..."