Medya=Ceren/Zeynep/Sinan/Cenk/Yağmur/Burak
Yine rüya görüyorum....
Annem var...
Hastanedeyiz....
Annem çığlık atıyor...
Yanına koşuyorum....
Ama...
Ama...
Annem...
Ölmüş...
Doktoru çağırıyorum...
Bana iyi olduğunu söylemişti...
Annem...
Rüyamda bile...
Neden kavuşamıyorum...
Ağlıyorum...
Rüyamda bile...
Ama nasil öldü...
Iyiydi...
Uyanıyorum...
Terlemisim...
Kactir annemi görüyorum rüyamda. Belki bunun gercekle bir bağlantısı vardır.
Neden olmasin?
Duşa girip çıkıyorum...
Ardindan biraz dışarı cıkıyorum...
Yagmur yağıyor...
Ama sorun değil...
Yagmuru severim...
Islanmayı da...
Birden yağmur kesildi..
Ya da..
Yanımda birisi bana şemsiye tutuyor...
Birden yanimda gorünce irkiliyorum...
Bu kim??
Tanımıyorum..
Adam 40 yaşlarinda vardir..
Mavi gözleri var.. Benimkiler gibi...
Kaşlari da bana benziyor...
Ince...
Insan insana benzer tabi...
"Islanma..Baksana çok yagmur yağıyor..Hasta olursun."
"Tesekkur ederim.. Ama yagmuru seviyorum.. Iyi gunler" diyip kosa kosa uzaklasıyorum adamın yanindan..
O kimdi??
Her neyse..
Sadece yardım etmek istedi...
Yaklaşık yarim saat yürüdükten sonra eve gidiyorum...
Aklım hala o adamda...
Bana çok benziyordu...
Acaba dayım ya da amcam olabilir mi??
Ayh...sanırim saçmaladım..
Benim dayim ya da amcam yok...
Ya da var..
Ama ben bilmiyorum...
Babam aşagıdan bana sesleniyor....
Onu hala affetmedim.. Ama aşağıya iniyorum...
"Yemek yiyelim gel.. Kahvaltıda yapmadin.."
Sanki umrunda??
Masaya oturuyorum.
Yemek yiyoruz.. Bunu sormak istedim..
"Benim dayım ya da amcam var mı?"
"Neden soruyosun?"
"Bugun bir adam yanima gelip ıslanmıyım diye şemsiye tuttu ama aynı bana benziyordu..
Merak ettim."Babamı bir öksürük krizi tutuyor...
Ardından konuşmaya çalısıyor.
"Canim herkes herkese benziyebilir...
Illa bir yaķinın olmasi gerekmiyor.."
Birazdan yemeğimi bitirip sofradan kalkıyorum...
Of sıkılıdım...
Napsam??
Keşke kız arkadaşlarim da olsaydı...
Onlarla gezebilirdim....
Her neyse....Içimden resim çizmek geldi...
Resim defterimi alıyorum.Ve diğer resimlerimdeki gibi annemi çiziyorum...
Küçüklükten beri sadece annemi cizerim...
Bu resimler sayesinde annemin nasil olduğunu biliyorum...
Yoksa annemle hic fotografım yok...
Babam Annem öldükten sonra bütün fotoğraflarımızı atmıştı...
Ve bu nefretimi daha da çok artırmıştı...
Küçüklükten beri güzel resim yeteneğim var..
Bu yüzden annem hala aklimda...
Nasıl unutabilirim ki..?
Onunla geçirdiğimiz anıları....
Yuvarlak bir kafa, ela gözler, sivri bir burun, kızıl saçlar...
Annem o kadar güzeldi ki...
Ona hiç benzemiyorum.
Keske benzesem..
O çok güzel.☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Okuldayım. Batuyla oturuyorum..
Begüm yine yanımıza geliyor..
Ama bu sefer kendimi koruyacağım..
"Ezik!! Sen hala hangi yüzsüzlükle bu çocukla oturabiliyorsun??
Babandan adına leke getirdikten sonra.."
"Ben babamın adina leke falan getirmedim..
Kendime de getirmedim..
Bu senin saçmalığın..""Öyle mi??
......Hey!!Millet!! Bu ezik gecenin yarısında erkeklerin evinde dolaşıyor... Söyliyim de kimle takılıp takılmıcağınızı bilin."
Herkes bana bakıyodu..
Çok utaniyorum..
Batu ise cok sinirli..
Batu hışımla ayaga kalkıyor..
"Öyle bir sey yok..
Begum sözlerine dikkat et..""Yalan mı?? Gecenin yarısi senin evinde gördüm onu... Ne yapıyodunuz kim bilir?? Pansuman ayağına yatıp kendine elletmiyo muydu?? He??"
Artık çok sinirleniyorum..
Ve dayanamayıp Begüme çok sert bir tokat atıyorum..
Herkes şaşkın...
"Artık konuşma sırası benim....
Ben senin yüzunden oradaydım..
Biz hiçbir sey yapmadim. Sadece bana yardım etmeye çalısıyordu... bana sacma suclamalarda bulunarak kendini daha ne kadar düşüreceksin..? Ben evet kendimi hiç korumadım..
Ama artık benim devrim başlıyor..
Anladın mı.? Artık bana ezik diyemiceksin.. Çünkü ben ezik değilim...
Artık bana el kaldıramıyacaksinız..
Şimdiye kadar bana onca laf ettiniz.. Ama simdiden sonra buna izin vermiyeceğim.. Beni anladinız mı?? "
Sinirden çıldırmısa dönmüstüm...
Begüm de çok sinirliydi..
"Sen bana vurmaya nasıl cüret edersin.?"
diyip bana yumruk aticaktı ki elini tuttum...
"Sen şimdiye kadar beni mahvettin ya ben bir tokat atmışım çok mu?? Ha ??
Artik benimle uğraşmayı kes. Çünku artık sessiz kalmiyacağim" diyip ordan uzaklaşıyorum...
Batu da benimle geliyor...
Bu gerginlikte derse giremem...
"Batu ben derse girmeyeceğim.. Istersen benimle gelme.."
"Hayır.. Seninle geleceğim... Sen haklıydin... Sen çok iyiydin... Eski senden eser kalmamıştı.. Iste bu.. Demek istediğim buydu... Onu herkesin içinde rezil ettin... Bundan sonra seni ezemicek.."
"Senin sayende... Bana güç verdin... Tesekkur ederim..."
"Senin icinde varmış zaten... Birisinin seni gaza getirmesi gerekiyormuş.."
Gülümsüyorum...
Duruyor..
Bende duruyorum..
Yüzüme dokunuyor..
"Cok guzel gülüyorsun...
Sen hep gül... Seni gülerken görmek o kadar güzel ki..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DEĞERLİYSEM SENİN SAYENDE
Teen FictionDıslaniyorum... Ezik miyim...??? Yoksa iyi miyim...?? Kötü mü olmalıyim....??? Hayır iyiler kazanir. Mı...?? Kötü olmamalıyim... Ama iyi de olamam... Yoksa.... yoksa.... Ben eziğim... Asla insan yerine konulamam.... Degil mi...?? Ben Ahu; Nami diger...