Aradan 2 sene sonra
Nefesin ağzından;
Tahirle birlikte herşeyi unutmuştuk ve evlenmiştik hatta iki tane ikiz çoçuklarımız vardı ikisinide çok seviyorduk asiye ablamın yan evine taşınmıştık her şey çok güzeldi vedat artık bizi rahatsız etmiyodu yani pes etmişti çok mutlu bir ailedik bir erkek bir kız çocuğumuz vardı ulaş ve irem
Sabah;
U:anne anne uyan iyem ağdiyo
N:oğlum noldu ireme
U:gey bak düttü yere
Kalktım ve ulaşı takip ettim irem ağlıyodu yanına koştum
N:irem kızım noldu
i:anne ulaş beni iyti bende düstüm bacağim çot acıyoğ
U:anne ama biyerek itmedim yanlışıtla oğdu
iremin bacağına bant taktım ve heyecanlı bir şekilde
N:şimdi babanızın kucağina atlayıp onu uyandırcaksınız tamammi
U-i:oyyeyy tamam
Sessizce odaya gittik ve birden tahirin uştüne arladılar çocuklar bende izliyodum onları tahir uyandı onlarla oynamaya başladı çok mutluyduk
Asiyenin ağzından;
Tahir ve nefes çok mutluydu ama ben pek değildim mustafanın kumar borçları yüzünden hergün hergün beni tehtid ediyolardı ama bunu nefes ve tahire söyleyememiştim çünkü onlarun mutluluğunu bozmak istememiştim aklıma intihar etmek geldi ama cesaretimi toplayamıyodum ulaş ve iremi çok seviyodum sanki benim çocyklarım gibi onlarda beni seviyodu kafamı toplamak için biraz uyudum
Tahirden:
Hayat çok güzeldi mutlu ve huzurlu bir ailem vardı onları çok seviyordum
2 sene sonra:
Nefesten:
Asiye abla çok kötü bir hastalığa yakalanmıştı kanser yakinda ölceği için çok üzülüyodum oda çok acı çekiyordu irem ve ulaş 4 yaşına gelmişti artık yavaş yavaş herşeyi anlıyorlardı ama onlara asiye ablanın kanser olduģunu yakında öleceğini söyleyemedik
t:aşkım çoçuklarımıza artık asiye ablanın kanser olduğunu yakında öleceğini söylememiz lazım
N:a ama onlar dayanamazki daha çok küçük
T:nefees yeter artık söylemicez diye tutturdun bende burda acı çekiyorum asiye abla öldügünde çocuklara ne dicez ha ne dicez artik yeter
Tahir sesini yükseltiyodu ağlamaya ve bende bağırmaya başladım
N:ya niye bağırıyorsun sen acı çekiyosunda ben çekmiyomuyum asıl sana yeter ya bu aralar kavga başlatmalar filan sen beni sevmiyosun artık
Ulaştan:
iremle biylikte annemleri seyrediyoduk kayga ediyolardı biybiyleyine bağirım duruyolardı çok koykmuştuk iyemle biylikte asiye abyamlaya gittik ama kapı açik asiye abla kel bi şekiyde uyuyodu hemen annemlerin yanina gittik
İ:anne bağıymayın aytık kavga etmeyin biz çok koykuyoyuz asiye abbam kel oymş yerde uyumuştuu
Nefesten:
Benim kalbime ağrı girmişti daha çok ağlamaya başladım tahir sinirli bir şekilde koşarak asiye ablamların evine gitti bende yere çömeldim hem ağlıyodum hemde kalbimi tutuyodum hemen kalktım ve asiye ablamlarin evine gittim tahir elini tutmus ağlıyodu bende yanina oturup asiye ablaya bakarak ağladım irem ve ulaş çok korkmuştu onlarda ağlıyodu çok kötü bir gündü
2 sene sonra;
Asiye abla için mutlu olup ayakta durmaya çalışıyoduk dik kalmaya ayakta durmaya çalışıyoduk her gun asiye ablanın mezarıni ziyaret ediyoduk irem ve ulaş 6 yaşina gelmişti ve ana okuluna gidiyolardı tahirle bizde mutluyduk ve artik hic kavga etmiyoduk hayatimiz böyle devam etti💝
Arkadaşlar bu hikayemin son bölümüydü bu bolümuyazarken çok duygulandım çünku ilk hikayemin son bölümü sizlerle birlikte bu hikaye ile buyüdük tanıştık iyikide sizi tanımışım sizi çokk seviyorum😻😻😻😻😻😻😻😻😻😻😻😻😻
