YABANCI

11. BÖLÜM

Newyorktan döndük. Ninayla deliler gibi eğlendik. Otelimiz süper değildi ama sürekli dışarıda olduğumuzdan otele yatmaya dönüyorduk. Gerçekten müthiş bir tatildi.

Eve döndüğümde valizimi bile açmadan yatağa fırladım. Tatilin yorgunluğunu eve gelince farkkettim.

Uyandığımda telefonumda milyonlarca mesaj ve cevapsız aramalar vardı. Hepside tatil nasıldı,foto isterizzz!!,özledim buluşalım gibi mesajlardı. Sonra gözüme Teo dan gelen mesaj takıldı.

-duyduğuma göre dönmüşsün. şimdi yorgunsundur isteyince ara beni buluşalım. Özledim...

Hafifçe sırıtan ben yataktan kalkmışken yine yatağa attım kendimi ve mesajına karşılık verdim.

- doğru tahmin. yorgunum :) ben sana mesaj atarım

------------

Annem kapıyı tıklattı ve içeri girdi. suratı solgundu.

"Biliyorum yorgunsun ama senle önemli bir şey konuşmalıyız."

"Geliyorum 1 saniye"

Birlikte salona geçtik. Yanına oturdum. Parmaklarıyla oynuyordu. belliki gergindi.

"Söze nasıl başlayacağımı bilmiyorum. anlattıklarımdan sonra bana kızmaya hakkın var ama lütfen her şeyin bir sebebi olduğunu unutma.
Mia, senin bir abin var. bunu senden sakladık çünkü o daha 1yaşındayken kayboldu. onu çok aradık. hiç bir yerde yoktu. Yaşamdan kopmuştum adeta. Yaşayan bir ölü gibiydim. Daha onun yasını yaşarken sana hamile olduğumu öğrenmem beni tekrar yaşama bağladı.biliyorum bunu senden bunca sene saklamamamız gerekirdi. Affet."

"Siz ciddimisiniz!!! 18 senedir saklanması gereken bir şey miydi bu sence? Benim onu tanımaya hakkım vardı. bilmeye hakkım vardı. ve aynı şekilde onun da hayatını bizimle yaşamaya hakkı vardı ! belki hala yaşıyor ve sokakta tek başına. Yaşıyorsa şu an 19 yaşında .belki yemek yemek için dileniyor. belki sokakta iğrenerek baktığımız dilencilerden biri!"

Diyip odama gittim.

"Mia , dinle lütfen! bunu şimdi söylemek zorundaydım. Neden şimdi bilmiyosun ve benim sana anlatıp, seninde beni dinlemen gerek!!!"

"Anne, daha fazla dinlemek istemiyorum"

Şoktayım. bunca senedir benim bir Ağabeyim vardı.inanılabilir bir şey değil.kamera şakası mı bu? Sonra onu düşündüm. bana benziyormuydu acaba.bu sorunun cevabını öğrenmenin tek yolu vardı Daha boşaltılmamış bavuluma baktım.

Onu arayacaktım ve eğer hala yaşıyorsa onu bulacaktım.

------------

Gece, herkes uyuyunca bavulumu aldıım ve yanıma yiycek bir şeyler artı para alıp evden ayrıldım.

Kalacak bir yerim yok.bunun için Teo ya mesaj attım.

-Teo, buluşalım demiştin ya.hemen şimdi buluşalım.önemli

-nerde buluşalım.ve bu kadar önemli ne var? saat kaç farkındasın dimi?seni evden almaya geliyimmi?

-çok fazla soru soruyosun ve sakın eve gitme. evde değilim.açıkçası evden kaçmış olabilirim. ben sana geliyorum.ve evet, saat kaç farkındayım.

-bekliyorum o zaman.

ninaya da sorabilirdim ama Teo nun evi daha yakın. hem ninada kaldığımı annem hemen tahmin ederdi
. Belkide sadece teoda kalmak istemişimdir.

Gece gece tabiki beni uyutmadı. neden onda kaldığımı ne işler çevirdiğimi falan sordu. Bence tüm bunları sormaktada gayet haklı .tüm sorularının cevaplarını yarın vericeğimi söyleyerek yatağa uzandım. daha doğrusu yatağına. oda karşımdaki kanapede yattı.yorgana Teo ya sarılır gibi sarıldım. ona bu şekilde sarılmaya pek cesaretim yok. Onu sevdiğimi kendime itiraf edemiyorum. etmek istemiyorum. Ama bir gün gelecek kendime itiraf ediceğim. hatta belkide zamanı gelince ona.

Arkadaşlar ben artık hikayeden koptum. Kendi yazdığımı beğenmemeye başladım. yazmak benim için bir hobi. sizden gelen o kadar güzel yorumlar varki!!! hepinize okuduğunuz için çok teşekkür ederim. bu benim ilk hikaye yazma denememdi ve bence başarılı sonuçlar aldı.

Yeni bir hikayeyede başladım. fakat bunun taslağı bitmeden yayımlamayı düşünmüyorum. böyle bir hatayı tekrarlayamam.

Bana sorucaksınız hikayenin sonu gelmiyomuuuu diye?? zamanım çok dar bunun için yazmamıyorum. ama ilk hikayeminde sonunu bende görmek çok istiyorum.

Dediğim gibi yeni bir hikaye gelebilir :) ve beni tanımak isterseniz instagram- berilcitak

Şu ana kadar beni destekleyenlere sonsuz teşekkürlerr!!!!!!

Bu tam olarak bir son değil ;)