❝ czekaj... więc jesteś kuzynką pana Starka? ❞
❝ tak, to ja. ❞
_____________
Na podstawie; "Kapitan Ameryka: Wojna bohaterów" oraz postaci ze "Spider-Man: Homecoming"
Brak związku z "Gladiators"
Zgoda: JEST
[ Tę piękną okładkę wykonała @ alexrover_...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
— David, David, hej! — Erika zbiegła po schodach, podchodząc szybkim krokiem do chłopaka, który wysiadł z samochodu, by odebrać ją ze szkoły. W końcu był piątek, który planowali spędzić razem czas w jego domu i grać w gry wideo, jak za dawnych czasów.
— Z czego się tak cieszysz, co? — spytał David z uśmiechem, rzadko aż tak podekscytowaną Erikę. Erika zaczęła szukać czegoś w wewnątrz plecaka, aby następnie wyjąć dwa bilety. Uśmiechnęła się z zakłopotaniem do Davida, gdy pokazała mu wcześniej wspomniane przedmioty. David, wyraźnie zdezorientowany co do tych biletów, spytał:
— Co to jest?
— Ty, ja i Homecoming — odparła mu Erika powie zbyt szybko, aby David dokładnie zrozumiał co powiedziała. Chciała spędzić swój czas ze swoim najlepszym przyjacielem, podczas balu Homecoming.
Erika wręczyła bilet Davidowi, a on spojrzał na nią. Szybko ją przeskanował wzrokiem, a potem zrozumiał o co jej chodziło — zaprosiła go na bal.
Po raz pierwszy został zaproszony na bal, ponieważ zwykle to on był tym, który pytał dziewczynę. Wziął bilet i przytaknął twierdząco dziewczynie przed nim. Pięknej i pewnej siebie dziewczynie, którą znał przez całe życie. Zaczerwienił się na tę myśl w tym samym momencie Erika przyciągnęła go do objęcia.
— Nie mogę się doczekać, aby spędzić bal z nikim innym jak moim najlepszym przyjacielem! — Oboje odsunęli się od siebie, wreszcie wsiadając do auta, aby pojechać do jego willi.
Gdy Erika wsiadła do auta, jej telefon zawibrował w jej torbie, co sprawiło, że jedną ręką szukała telefonu, podczas gdy jej druga ręka zapinała pasy bezpieczeństwa.
— Witaj Alfie! — powitała mężczyznę na miejscu kierowcy, który zasalutował Erice widzącej to w lusterku czarnego pojazdu.
— Dzień dobry, panienko!
Gdy Erika znalazła telefon, zobaczyła wiadomość od Petera. Wpisała hasło, aby odblokować telefon.
Peter 🕷 Więc... Kupiłem dwa bilety na Homecoming.: ) 3:54 pm
Ja Fajnie! Kogo zabierasz?: D 3.54 pm
Peter 🕷 Planowałem zaprosić pewną dziewczynę... 3:55 pm
Ja Oooch, kim jest ta dziewczyna? ;) 3:56 pm
David, siedzący na miejscu pasażera z przodu, spojrzał na Erikę i trzymając bilet i powiedział:
— Nie mogę się doczekać, Erika.
— Ja też. — Erika uśmiechnęła się do niego uprzejmie, jednocześnie spoglądając na ekran telefonu.
Peter 🕷 Planowałem zabrać Ciebie... :| 3:56 pm
Peter 🕷 To znaczy w porządku, jeśli nie chcesz. Rozumiem. : ) 3:56 pm
Peter 🕷 Byłoby fajnie, gdybyś wybrała się ze mną, chociaż myślę o tym jako o rekompensatę za opiekę nade mną. 3:57 pm
Ja Peter... 3:59 pm
Peter 🕷 Czy to źle... 4:02 pm
Ja Przepraszam : / Idę z Davidem. Tak mi przykro :( 4:04 pm
Peter 🕷 Och... Rozumiem. David. Świetnie się bawicie, ok? 4:04 pm
Ja Ty też. Do zobaczenia jutro w szkole, Pete. :) 4:05 pm
Peter 🕷 Tak, do zobaczenia. 4:10 pm
Erika wyłączyła ekran telefonu i nabrała powietrza do płuc. David musiał to zauważyć, ponieważ wtedy ją zapytał:
— Wszystko w porządku?
— Tak. — Erika uśmiechnęła się lekko, nie mogła przestać się zastanawiać czy dokonała właściwego wyboru, co do zaproszenia Davida.
W końcu doszła do wniosku, że zdecydowanie podjęła dobrą decyzję. Oczywiście, że tak, była jego najlepszą przyjaciółką, a on był jej najlepszym przyjacielem. Dodać także fakt, że nie chciałaby spędzić z nikim innym balu. Był to także sposób na nadrobienie trzech lat, przez które nie mieli ze sobą kontaktu.
Z drugiej strony, Peter miał nadzieję, że zaprosi ją, zanim ona zaprosi Davida. W ten sposób miałby szansę dać jej dodatkowy bilet, który kupił. Komu ma go teraz dać?
