OUROBOROS

3.Bölüm

BU BÖLÜMÜ BİRAZ DAHA ERKEN YAYINLAMAYA KARAR VERDİK , VOTE VE YORUMLARINIZA GÖRE DAHA ERKEN/GEÇ YAYINLANACAKLAR. İYİ OKUMALAR ! :)

Karşımdaki , gördüğüm çocuktan biraz daha yapılı ve uzundu . Siyah dalgalı saçları bembeyaz teniyle tam bir tezat oluşturuyordu. İri ela gözleri , çarpık bir gülümsemesi vardı . Gülümseyince iki yandan gamzeleri çıkıyordu "İyisin , değil mi ?" Diye sordu. Sesi yumuşacıktı. Bir an bocaladım , üstümü silkeledim , bakışlarımı ciddileştirdim ve " Evet iyiyim." dedim. "Yardım ettiğin için teşekkürler." "Seni burada daha önce görmedim , yeni olmalısın sınıfını biliyor musun ?" "Sanırım bu konuda yardıma ihtiyacım olacak " diye cevap verdim. Beni sınıfıma götürmeyi teklif etti bende kabul ettim.

Koridor boyunca ve merdivenlerden çıkarken muhabbet ettik. İsminin Arda olduğunu ve aynı sınıfta olduğumuzu öğrendim. Sınıfa gidene kadar espriler yapıp beni güldürdü. Sonunda sınıfa geldiğimizde durdu "Burası sınıfımız Tunay , Deniz'in yanı boş istersen oraya geçebilirsin" dedi ve arka sıralardan birine oturup arkadaşlarıyla selamlaşmaya basladı. Deniz esmer bir kızdı. Uzun , kıvırcık , koyu kumral saçları vardı. Oldukça zayıftı fakat fiziği düzgündü. Dar omuzlarını giydiği japone kollu elbiseyle gizlemişti. Fazla güzel denilemezdi ama oldukça alımlıydı. İri kahve gözlerini kırpıştırdı ve beni başıyla selamladı. Daha sonra kendini okuduğu kitaba gömdü. Ne okuduğunu sordum. Kitabın ayracını sayfaya yerkeştirdi ve bana kştabın kapağını gösterdi. Başlığı sesli okudu:"Birhan Keskin - Kim Bağışlayacak Beni" Şaşırmıştım " En sevdiğim şairlerden biridir." Gözleri parladı hafifçe gülümsedi ve " sonunda edebiyattan anlayan birini bulmama sevindim. " dedi. Daha sonra sevdiğim kitaplar ve şairlerle ilgili uzun bir sohbete giriştik. Sessiz , sakin bir kızdı ama ona hemen kanım ısınmıştı. Öğretmen derse girdiğinde dikkatimi derse vermekte zorlandım. Aklımda hala sabah gördüğüm , defterdeki çocuk vardı.

Teneffüslerimi sınıfta kitap okuyarak , Deniz ile konuşarak ve sınıfımla tanışarak geçirdim. Bu ortama ayak uydurmak benim için fazla zor olamazdı. Sonunda okul bittiğinde ders programımı ve kitaplarımı almıştım. Yollarımız ayrılana kadar Deniz ile yürüdük. Sonunda evime giden uzun , dar patikaya vardığımda yollarımız ayrıldı. Yolda yürürken hala defteri düşünüyordum . O sırada cevimdeki şişkinliğin farkına vardım.

Elimi uzattığımda onun o defter olduğunu anladım. Garip bir tesadüftü. Yeniden açıp tüm çizimleri incelemeye karar verdim ve adımlarımı yavaşlattım. Arkamdan gelen sesle irkildim . " Defterimin kaybolduğunu sanmıştım , demekki sendeymiş" O anlık şaşkınlıkla defteri yere düşürdüm. Almak için hızlıca eğildim fakat benden önce davranmıştı. Bir an ellerimiz , daha sonra bakışlarımız kesişti. Tam bir klişeydi.Gülümsedi. Gülümsemek bir insana en fazla bu kadar yakışabilirdi. Nefesim kesilmiş halde zar zor ayağa kaltım ve defteri ona uzattım. Uzattığımı fark etmemişti sanırım. "Merhaba , ben Kaan. sen de Tunay olmalısın, Arda biraz bahsetmişti" elini sıktım. Elleri sıcak ve yumuşacıktı.cevap vermeme zaman bırakmadan " Buralarda mı oturuyorsun?" Diye sordu. " Evet " diye yanıtladım. Gülüyordu. " Kısa süre önce buraya taşındık " dedim. Kekelememe mani olamıyordum . Devam etti . ''Ben de yukarıdaki evde oturuyorum , sanırım yeni komşumuzsun , eve kadar sana eşlik etmemi ister misin ?''