11.BÖLÜM

12 5 0
                                    

Maç bitti ve bizim okul kazandı. Herkes yatakhanelere ayrılırken ben kantine gittim canım acayip çikolata çekmişti.Kantine girdiğimde hemen orda Browniyi almak için elimi uzatırken Mehmet kaptı
"Ver onu" deyip onu almaya çalıştım ama boyu benden uzundu.
"Bu benim hakkım"
"Hayır benim" deyip kolunu ısırdım.
"Ananı..."
"Anama laf edemessin" deyip kolunu bir kere daha ısırdım.
"Babanı" Lan bu çocuk benim sülaleme küfür ediyordu.
"Senin sülaleni yaparım" dedim ve kasaya yöneldim.
"Ebrar senle görüşcez!" Onu duymazlıltan gelerek kantinden çıktım ve gittim.

2 gün sonra;

"Ebrar" dedi bir kız yanıma gelip.
"He söyle"
"Spor salonuna inecek mişsin"
"Neden?"
"Bilmiyorum" dedikten sonra sırf merakımdan spor salonuna indim. Çok karanlıktı yanlış mı geldim diye düşündüm.Sonra Mehmet bir den önüme çıktı ve elindeki bezle ağzımı kapattı. Son duyduğum ses "iyi uykular" oldu. Uyandığımda karşımda sandalyede oturan Mehmet vardı heryer karanlıktı sadece sağımda ve solumda mum vardı.
"Hiç uyanmıycan sandım"
"Bırak beni" dedim ama elim ve kolum kalın bir iple bağlıydı.Elinde kırmızı bir şişe vardı ve başımdan aşağı döktü.
"Salak mısın ikimizinde canından alcaksın"
"Banane" dedi ve dökmeye devam etti. Bittikten sonra bir kaç adım geri gitti ve cebinden çakmak çıkardı ve yaktı.
"Son sözünü söyle" dedi ben hala şok olmuş bir şekilde ona bakıyordum.
"Allah senin belanı versin"
"Tamam" deyip çakmağı üzerime attı. Bende o anda gözlerimi kapattım. Bi dakika ateş yanmamıştı?
"Şaka" deyip ellerimi ve ayaklarımı çözmek için yanıma geldi.
"Senden nefret ediyorum" dedim ağlayarak.
"Bunu biliyordum" beni çözdüğü an onun yüzüne baktım ve tükürük attım suratına ve ağlayarak kaçtım.
"Kaç kaç anca bir yere Ebrar" Onu umursamadan gözümden akan göz yaşını sildim.  Bir hayvan için değmezdi.

İmkansız❤Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin