Bazı anlar var ; gerçekten BOK gibi hissediyorum , her şey boş geliyor . Sıkılmış ve bıkkın oluyorum .
Daha da zorlaştıracağını bildiğim halde melankolik şarkılar dinliyorum .
Bir de üstüne canını sıkacak bir kaç olay daha gerçekleti mi , ağlamak istiyorum ama ağlayamıyorum . Çünkü ağlarsam beni teselli edecek bir omuzun olmadığını farkedip daha güçsüz hissedeceğim ;
Daha yalnız..
Daha umutsuz ..
Daha boktan ..
Daha görünmez ..
- " Ya bir gün tamamen tükenirsem , geride bıraktığım hiçliklere ne olacak ? "
