𝐝𝐫𝐮𝐧𝐤𝐞𝐧 𝐭𝐫𝐮𝐭𝐡 ⁝ 𝐧𝐚𝐦𝐣𝐢𝐧

second call

selaam
nasılsınız

yorumlarınızı eksik etmeyin ya;(

sizi seviyom

...

"namjoon-ah, benden kaçıyormuşsun gibi hissediyorum..." seokjin banka oturduklarında kendisinden en uzak tarafa geçen namjoon'a seslendi.

"n-ne? hayır tabii ki. niye kaçayım senden?" gergince güldü ve hafifçe seokjin'in tarafına doğru kaydı.

seokjin bu harekete göz devirip namjoon'un dibine kadar girmişti.

namjoon'un elleri terlemeye başlarken kafasını olabildiğince seokjin'den uzak tuttu.

"namjoon-ah, yanımda rahat hissetmiyor musun yoksa?"

namjoon'un aklına dün yaptığı konuşma geldi. kulakları kızarmaya başlayınca banktan kalktı ve hızlı adımlarla uzaklaştı.

...

"seokjin-ah, neden bu kadar zayıf hissediyorum?"

seokjin cevap vermedi. gizli numaradaki çocuk onu yine uykusundan uyandırmıştı. sadece nefes vermekle yetindi.

"neden seninle aramda bu kadar mesafe olmak zorunda? neden bu kadar yakınken uzağım sana?"

sarhoş bir adamdan bu kadar düzgün cümleler çıkmasına şaşırmıştı. konuşma tarzı garip olsa da söyledikleri gayet düzgün geliyordu.

"y-yarın bunları hatırlamak istemiyorum, seni sevmek istemiyorum."

"o zaman, neden beni seviyorsun?"

"ben...bilmiyorum. sadece sen olmazsan," kesik nefesler aldı. "ben de olmayacakmışım gibi."

seokjin etkilenmişti. ama bunu kabul etmek istemedi. sarhoş bir adam -hem de tanımadığı biri- onu etkilememeliydi.

"kapatıyo-"

"neden? neden? neden? neden sevmiyorsun ki beni...?"

kulaklarına dolan hıçkırıkların ardından, telefon kapandı.

...

nası gidiyo

sizi seviyom