Deel 3

10 0 0
                                    

Hoe kon hij dit zomaar doen? Hij houd toch van mama? Huilend zit ik op bed. Moet ik het tegen haar zeggen? Of doe ik haar dan pijn..? Ik probeer te luisteren wat er beneden gebeurt. Ik hoor papa dingen mompelen. Ik vraag me af waarom ik hem nog papa noem.. als hij zoiets doet vind ik hem geen vader meer. Ik probeer weer te luisteren. Maar nu wat hij zegt. Ik spits mijn oren en hoor zacht wat hij zegt. "Ik hou van je. Maar ik wil Kim en haar moeder geen pijn doen. Het spijt me van alles". Ugh. Dat hij ~Kim en haar moeder~ zegt zegt al genoeg. Hij kon ook gewoon Kim en mijn vrouw zeggen. Maar voor hem is zij zijn vrouw niet eens meer.

Ik wil even niks meer aan mijn hoofd hebben. Die dromen waar ik echt freaking bang van word, dat gedoe met papa, of beter gezegd ex vader. Ik wil er even tussenuit. Gewoon even geen gezeur meer van iemand. Ineens krijg ik een idee. "Ik ga op pad. Ik ga naar het dorp, zoek een paar aardige mensen waar ik even tijdelijk kan blijven. Gewoon een nieuwe start!" Zeg ik tegen mezelf. Even een nieuwe ik uitvinden. Hallo Kim 2.0!

Ik pak een rugzak en doe er wat spullen in. Ik pak mijn telefoon, een kussen, mijn kam want ik haat mijn haar. Zo klitterig en dik. Ik pak ook een foto, van mama en mij. Ik weet dat ik wel weer terugkom maar ik weet niet voor hoelang. Ik besluit om te gaan. Ik vind het moeilijk, want ik wil mama niet alleenlaten. Ik ga zeggen dat ik naar een vriendin ga.. ja dat is een goed idee! Ik loop naar haar toe, vertel dat ik even naar een vriendin ga. Gelukkig mag het. Ik heb gezegd dat ik app als ik terug kom. Zo daar ga ik dan. Alleen op pad!

Gevallen SchervenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu