(n) The realization that each passerby has a life as vivid and complex as your own.
" Lola, are you sure na hindi tayo naliligaw ? We are in the midst of forest. Wala namang school dito. " Tanong ko sa kanya. Nasa driver seat siya habang nagmamaneho, ako naman nasa front seat katabi niya
Patuloy lang sa pagpapaandar si lola sa kotse namin, not minding the dense forest.
" Oo naman iha, kabisado ko pa ang lugar na ito. " Ani niya, tumahimik nalang ako. I trust my lola naman. It's just that, para kaming nasa gitna ng gubat na may daanan.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Hindi rin nakikita ang kalangitan dahil natatabunan na ito ng mga matatayog na puno, just the rays of sunlight ang nagsisilbing ilaw dito.
Anong oras na Kaya ? Bandang 12 na kami bumyahe eh.
" Lola, malayo pa ba tayo? " I asked her. " Malapit na tayo iha, don't worry. " She answered. " Pero Lola, kanina mo pa sinasabing malapit na tayo pero sobrang layo pa pala. " She just chuckle as a response.
Kinuha ko ang McCafè at McSpaghetti sa front seat and start eating. Nagugutom na 'ko.
" Lola, what time is it? " Tanong ko sa kanya habang kinakalkal ko ang bag ko to get my phone
Lumingon muna siya sa'kim bago binuksan ang window ng car at tiningnan ang mga puno sa paligid.
" 7:32 pm iha. " Napatulala naman ako sa sinabi niya, " po ? " Ulit ko. Jinojoke time lang ata ako ni Lola, imposible naman gabi na pero may mga sunlight rays pa.
Humalakhak naman siya.
" Iha, kahit gabi o umaga dito, the sunlight rays are always present. Hindi sila nawawala, let's just say, portal ito patungo sa pupuntahan natin. " Ani niya Napatulala nalang ako sa kanya, until now talaga di parin ako makapaniwala.
Yes, I know na herbalist si lola dapat alam ko na, malay ko bang may iba pa palang mga tao sa mundo, I thought gift lang yun ni god sa mga choosen people pero marami pa pala sila? Like, goodness gracious.
" Apo, hold on. We're almost there. " Ani lola at mas bumilis ang kanyang pagpapatakbo ng sasakyan, at biglang...
" Aray " daing ko ng mauntog ang ulo ko sa harap, as in bigla nalang parang may malakas na pwersa ang tumama sa kotse namin, mag-aalala na sana ako kay lola kaso narinig ko lang siyang tumatawa
" Lola, why are you laughing ? " Nakabusangot kong tanong sa kanya
" I told you apo, malapit na tayo. " Nakangising ani Lola. Grabe naman
" 'di ko naman alam na ganun pala Lola, ano ba 'yun? " Tanong ko sa kanya
" Yun ang barrier na nagpoprotekta sa lugar na 'to, laban sa mga masasamang elemento. " Sagot niya
