(n) The awareness of the smallness of your perspective.
" bakit mo naman kailangan mawalay sa family mo ? " Curious kong tanong. " Kasi, kapag nasa stage kana ng immortality, kailangan mo na pumasok sa schools. " Sagot niya.
" Isa lang ba ang school dito ? " Tanong ko
" Hindi naman, kagaya lang ng Midgard, diba sa inyo maraming school kung saan pwede kang mamili ? Ganito rin dito, ang kaibahan lang ang tinuturo dito ay about sa magic or history ng mundo natin. "
" Kailan ba ang immortality stage ? I mean, in what age ? "
" seventeen year-old ang immortality stage ng isang Verrodian, at some point titigil na ang aging natin physically, yes we gain age but our physical appearance will remain the same..."
Ganun pala 'yon.
" Ilang taon kana ba ? " Tanong niya
" I'm seventeen, kakatapos lang ng birthday ko nung nakaraan. May tanong pa ako, pwede? " Nahihiya kong sagot
" Sure. Ano 'yun? "
" What do you mean by immortality ? Hindi na mamamatay ? " Tanong ko
" Mamamatay parin naman " ani niya at saglit na tumawa bago ipinagpatuloy ang sasabihin. " Immortality in the sense of, titigil ang aging natin or ang pag grow natin, but babalik din ito sa paglipas ng panahon. " Patuloy niya.
" Now, pwedeng ako naman ang magtanong? " Nakangiti niyang tanong saakin. Marahan lang akong tumango
" It's a bit private, pero bakit may takip ang mukha mo ? I mean, are you hiding or something ? A spy perhaps? "
" N-no. This is just my way in protecting my self from any harm, my lola told me to do it, for, everyone in Earth is after me. "
Tumango na lang siya bilang sagot, at makalipas ang ilang oras, tumigil ang sinasakyan namin sa isang napakalawak na gate. Kulay ginto ito at sobrang tatayog ng gate, Hindi mo makikita ang nasa loob. Sa pinaka tuktok nito ay may nakalagay na Zerrehin; school of Enchanters, napaka perpekto ng pagkaguhit nito, the font, the color. This is perfect!
Hindi lang kami ni Quirina, yung babaeng nakasabay ko ang nandito, medyo marami kami. 30+ I think.
" okay students, we are now here in Zerrehin School of Enchanters, please act accordingly. " May isang boses ng babae ang umalingawngaw sa labas ng gate kung saan kami nakatayo, parang isang field ito walang bahay, walang kahit ano. Bermuda grass ang sahig!
" Everyone, this is Professor Rowena please follow me. " Ani nito ng bigla na lamang sumulpot sa aming harapan, if I'm not mistaken she's in her mid-30 already, i think.
Nakataas ang mga kilay nito and the way she speaks and act napaka elegante, shouting for authority.
Pag pasok pa lang namin sa loob ng gate, kung namangha kami kanina sa labas mas lalong namangha kami dito sa loob
The buildings were all modernized, kung sa ibang bansa sa eath napaka moderno, dito parang ten times ang pagka modern ng mga edipisyo dito.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
