1945: μια κοπέλα εξαφανίζετε. Φωτογραφίες της ασπρόμαυρες στολίζουν τους τοίχους. Όλοι μιλάνε για αυτό το γεγονός. Όλοι πιστεύουν ότι η εξαφάνιση οφείλετε σε πνιγμό. Ποιά είναι όμως η αλήθεια;
21 Ιανουαρίου 2018: Γραφεία αστυνομίας στην Νάπολη:
"Αστυνόμε Στέφαν Καλημέρα σας."
"Καλημέρα Gabriele τι σε φέρνει στο γραφείο μου πρωί πρωί;" είπε ο Στέφαν καθώς είχε τοποθετήσει τα πόδια του πάνω στο γραφείο ενώ ταυτόχρονα κάπνιζε την πίπα του.
"Ηρθα να σας φέρω τον φάκελο με την υπόθεση της Μαφιας. Όπως γνωρίζετε εχθές ένας έπεσε νεκρός στην via Roma. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αλλά ήταν ήδη αργά. "
"Προτείνω να στείλουμε άντρες στον δρόμο με σκοπό να πιάσουν τους κακοποιούς. Θα βρούμε που κρύβονται πριν καν μας καταλάβουν."
"Εγώ λέω να περιμένουμε λίγο ακόμα. Ξέρω ότι είσαι μικρός ακόμα. Δεν έχεις την Πείρα την δικιά μου Αλλά θα πρέπει να μαθαίνεις ότι όσο πιο πολύ περιμένουμε τόσες περισσότερες πληροφορίες θα μάθουμε. Άρα θα πιάσουμε και περισσότερα άτομα."
"Μπορούμε να στείλουμε έναν άντρα μέσα στο στέκι τους. Θα μας μεταφέρει πληροφορίες Χωρίς κάνεις να μας καταλάβει."
"Χρειάζεται καιρό προετοιμασία. Βρες κάποιον με ήδη κατεστραμμένη ψυχολογική κατάσταση ώστε να μπει εκεί μέσα. Οι άνθρωποι είναι τρελοί."
"Μάλιστα Αστυνόμε Στέφαν."
Ο αστυνόμος όρθιος πλέον πήγε να ανοίξει την βαριά πόρτα του γραφείου του με σκοπό να ανοίξει στον Gabriele. Όταν μια φωτογραφία έπεσε στο πάτωμα. Μια γυναικεία φιγούρα έγραφε τέλεια στον φακό. Η φωτογραφία ήταν ασπρόμαυρη και φθαρμένη, αλλά η εικόνα ήταν ακόμα καθαρή. Η κοπέλα φορούσε ταγιέρ από κάτω που κάλυπτε το σώμα της και καπέλο στα μαλλιά της ενώ στο πρόσωπο της απλώνονταν ένα υπέροχο χαμόγελο.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ο Gabriele μάζεψε την φωτογραφία για να την δώσει στον αστυνόμο Στέφαν. Αλλά δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από πάνω της.
"Η αδερφή μου" ομολόγησε ο Στέφαν. "Η χαμένη μου αδερφή"
"Γιατί χαμένη που βρίσκεται τώρα;" Ρώτησε ο Gabriele.
"Κανείς δεν ξέρει"
"Μα πως είστε αστυνομικός δεν την ψάξατε ποτέ;"
"Είναι νεκρή"
"Νεκρη; Μα μόλις μου είπατε ότι δεν ξέρετε που βρίσκετε."
"Gabriele μην βάζεις άλλο λάδι στην φωτιά."
"Θέλω να ξέρω! Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω αυτή την κοπέλα στην φωτογραφία. Την έχετε κρεμασμένη παντού στους αβαφτους τοίχους του γραφείου σας, σε μπρελόκ στα κλειδιά σας και σε κορνίζες στο σπίτι σας που είχα έρθει τις προάλλες. Μπορώ να σας βοηθήσω και το ξέρετε. Από τότε που σας γνώρισα δεν έχετε γελάσει ποτέ. Πάντα καπνίζετε και δεν βγάζετε άχνα και θέλω να ξέρω!"
"Θα σου πω αλλά δεν θέλω να μιλήσεις με κανέναν για αυτό το θέμα.
Ο αστυνόμος Στέφαν έκλεισε την πόρτα του γραφείου του.
" Η κοπέλα αυτή λέγετε Isabella. Η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε μια Μέρα πριν εξαφανιστεί. Είναι στο σπίτι μας. Εγώ τότε ήμουν πολύ μικρός. Ήμουν περίπου 7 χρόνον αλλά την αγαπούσα. Ήμουν δίπλα όταν τραβήχτηκε η φωτογραφία. Τότε ήταν 18. Την θαύμαζα γιατί έκανε τα πράγματα με μεγάλη προσήλωση. Ότι έκανε το έκανε υπέροχα. Ήταν και φοβερή μαγείρισσα. Έφτιαχνε υπέροχα φαγητά. Την έβλεπα που κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί χτένιζε τα καστανοξανθα μαλλιά της. Εκείνη την ημέρα όμως 17/07/1945 ήθελε να πάμε στην λίμνη. Ήμουν μαζί της. Είχαμε πάει οι δύο μας. Κολυμπούσαμε και όλα ήταν μια χαρά. Εγώ γύρισα την πλάτη μου γιατί θέλησα να βγω έξω. Κρύωνα... Όταν γύρισα πίσω μου δεν την είδα. Θεώρησα ότι έκανε μακροβουτι. Οπότε άρχισα να τρώω. Όταν ξαναγύρισα δεν υπήρχε κανένας. Το νερό της λίμνης ήταν τόσο ήρεμο. Σαν να μην υπήρξε ποτέ κάνεις μέσα του. Άρχισα να φωνάζω το όνομα της. Έπεσα μέσα στο νερό και φώναζα. Πουθενά. Κολύμπησα μέχρι το σημείο που την έχασα. Έφτασα στον βυθό της θάλασσας αλλά τίποτα. Δεν υπήρχε τίποτα. "
"Η αστυνομία δεν σας είπε ποτέ τίποτα σχετικά με την εξαφάνιση της;"
"Το μόνο που μου είπαν ήταν ότι πνίγηκε. Δεν τους πιστεύω. Θα την είχα ακούσει να φωνάζει για βοήθεια. Θα έκανε θόρυβο με το νερό για να μου κινήσει την προσοχή. Τίποτα από αυτά δεν έγινε. Σαν κάτι να την ρούφηξε κάτω στον πάτο της λίμνης. Τόσα χρόνια δεν ξέρω την αλήθεια και θα πεθάνω με τον καημό."
"Όχι, θα πάμε σε αυτή την λίμνη. Υπάρχει τρόπος. Μπορεί κάτι να βρούμε!"
"Ακόμα και να την βρούμε θα έχει φαγωθεί από τα ψάρια."
"Έχω ένα καλό προαίσθημα Αστυνόμε Στέφαν. Θα κάνουμε ότι μπορούμε. Δεν θα τα παρατήσουμε. Αυτή η υπόθεση θα πρέπει να κλείσει.
