ေက်းကြၽန္ [Completed]

Extra

"Yeol.........''

ဒီအသံ......hun......hunအသံပါ.......ငါအသက္ႀကီးေနေပမဲ့ ကိုယ့္ခ်စ္သူအသံကိုေတာ့ ကိုနားၾကားမလြယ္ႏိုင္ဘူး

"Daddy ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ပါအံုး''

"ဟင္........hun''

အမည္းေရာင္ဆံေကသာေတြကအျဖဴေရာင္ဘက္ေျပာင္းသြားၿပီ အရင္ကတင္းတင္းရင္းရင္း႐ွိခဲ့ေသာအသားအရည္တို႔ကအခုဆိုရင္ တြဲက်လ်က္ မေျပာင္းလဲသြားေသာ ခ်စ္ရသူ၏မ်က္ဝန္း အခုထိတလတ္လတ္ထေနစဲပင္..........

ခ်စ္ရသူကိုတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ေအာက္ပိုင္းသို႔ေရာက္ေသာ္ စိုးရိမ္ထိန္႔လန္႔သြားရေတာ့သည္........

ဒါေၾကာင့္ ကို႔ဆီကိုမလာႏိုင္ေလသလား.........hunငယ္

"Hun.......''

အဲ့ေနရာကေနရပ္ေနပါ ကိုမင္းေလးဆီအေျပးလာမွာမလို႔။

"Yeol~~~~''

"မထနဲ႔.......''

ဘုန္း......

Appa.......Hun........

Wheelchairေပၚကေနထရပ္လိုက္တာေၾကာင့္ အေၾကာေသေနေသာေျခေထာက္မ်ားက ခံႏိုင္ရည္မ႐ွိေသာေၾကာင့္ hunလဲက်သြားရသည္။

ခ်စ္ရသူဆီေရာက္တာနဲ႔ ေပြ႔ဖက္ကာႏွဖူးထက္အနမ္းေႁခြရင္း ဆူေနမိသည့္yeol.......

"Hun ဘာလို႔ထလာရတာလဲကြာ........ အခုဘယ္နားဘာျဖစ္သြားလဲ အခုhunအသက္ကအရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ အသက္၆၀ေတာင္ေရာက္ေနၿပီ hunတစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ ကိုနာက်င္ခံစားရမွာ ကို႔လိုအဖိုးႀကီးကိုခံစားခိုင္းမလို႔လားကြာ''

"ေတာင္းပန္ပါတယ္.......yeol.......ဒီအေတာ္တြင္း yeolဆီမလာႏိုင္တဲ့အတြက္ေရာ.....ၿပီးေတာ့အခုလိုမ်ိဳးသ႐ုပ္ေဆာင္ရတဲ့အတြက္ေရာ''

"Daddyကိုလြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ appaဆီမပို႔ႏိုု္င္ပါဘူးေနာ္အဲ့တာေၾကာင့္ daddyခံစားရေအာင္တမင္ appaမ႐ွိေတာ့ဘူးလို႔ေျပာတာဟီး Miyarnae daddy''

"Eri.......appaကို ေျမႀကီးေပၚမွာဘဲထားဖို႔စိတ္ကူးေလသလား''

"Appaက daddyရင္ခြင္ထဲမွာပါေနာ္.......ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ Eri စာသြားေရးေတာ့မယ္ အသက္၆၀ေက်ာ္အဖိုးႀကီးroဆန္ေနတာမၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး အိမ္ထဲဝင္ေတာ့မယ္ဟြန္႔''