ေက်းကြၽန္ [Completed]

Final

အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာသြားလဲမသိ အရင္ကနက္ေမွာင္သန္စြမ္းခဲ့ေသာ ဆံပင္နက္နက္မ်ားက ယခုဆိုအျဖဴေရာင္ဆံသားအထိေျပာင္းလဲသြားခဲ့ေလသည္။

အရင္လိုမစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ေသာဘဝ အိုပယ္ဘဝသို႔အခုေရာက္ခ်င္းမလွေရာက္ခဲ့ရၿပီ။

သူေလးနဲ႔ရင္ေသြးငယ္ေရာ က်န္းမာေနရဲ႕လား ။က်ေနာ္မ႐ွိတဲ့အခ်ိန္သူအေတာ္႐ုန္းကန္ခဲ့ရမွာ........။

အႏွစ္၃၀အတြင္းတစ္ရက္ေလးေတာင္လာမေတြ႔ခဲ့တဲ့မင္းေလး.......အေတာ္ေနႏိုင္ပါတယ္ကြာ။

ကိုေဟာ့ဒီ့နံရံတံတိုု္င္းႀကီးကိုေက်ာ္လြန္ၿပီး မင္းေလးနဲ႔ရင္ေသြးငယ္ေလးဆီကို အျပစ္မ႐ွိေတာ့တဲ့လူအျဖစ္ျပန္လာၿပီ။

မင္းေလးေရာကို႔ကိုသတိရေနပါ့မလား.........နာၾကည္းသြားၿပီလား.......မေတြ႔ခ်င္တဲ့အထိမုန္းသြားၿပီလားကြာ........

အဲ့ဒီ့ေနကသာ က်ေနာ္စိတ္လိုက္မာန္ပါမလုပ္မိရင္...........

ဒုန္း.......ဒုန္း......

"ထြက္လာခဲ့စမ္း.......ေဟ်ာင့္.....မင္းေယာကၤ်ားဆိုထြက္လာခဲ့စမ္း''

"Lu ေနမေကာင္းဘူး yeol မင္းျပန္လိုက္ပါ ''

"အဟက္ မင္းမွာလဲကာမပိုု္င္႐ွိသားနဲ႔ ဘာလို႔မ်ားသူမ်ားေယာကၤ်ားကိုျမဴစြယ္ရဲတာလဲ''

"Hunနဲ႔ငါ့ကိုမစြပ္စြဲသင့္ဘူး Chanyeol''

"စြပ္စြဲ တာမဟုတ္ဘူးကြ အမွန္တရားကိုခ်ျပတာ ဟင္းဟင္း အမွန္တရားကေတာ့ခါးတယ္ အဟက္ မင္းလဲမင္းအေမလိုဘဲ ပိုက္ဆံ႐ွိတဲ့ေယာကၤ်ားျမဴစြယ္ၿပီးရင္ ခ်ဴစားမယ္မလား ''

"Chanyeol! !!!! မင္းငါ့အေမရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာကိုဆက္ေစာ္ကားေနမယ္ဆိုရင္ ငါသည္းခံေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး"

"အဟက္ အပ်က္မသာသာ႐ွိတဲ့လူကမ်ား ဘာဂုဏ္သိကၡာလဲ''

"Chanyeol !!!''

ခြပ္!

ႏႈတ္ခမ္းဆက္၌ေသြးမ်ားက်လာေသာ yeol.....ႏႈတ္ခမ္းအားလက္မျဖင့္ပြတ္သပ္လိုက္ၿပီးေနာက္။

ခြပ္!

ေအာက္သို႔လဲက်သြားေသာ baekအေပၚသို႔ တတ္ခြကာ yeolရဲ့ရင္တြင္းနာၾကည္းခ်က္မ်ားေၾကာင့္ လက္သီးတို႔အဆက္မျပတ္ မ်က္နာႏုႏုအေပၚ ရက္စက္စြာက်ေရာက္သြားခဲ့ရသည္။