Portal of dreams

Hoofdstuk 5: Help!

Ik vond het wel leuk vandaag, vaker doen?
Shit, en dan weer in de problemen komen zeker...
Ik ben toch wel moe, dus ik ga maar slapen. Na een tijdje woelen kom ik in een diepe slaap.
Ashley zweeft door de lucht van dromenland en kijkt neer op de vallei en de bossen. Ze ruikt de zoete geur van de kersen die aan de bomen vol bloesem groeien. Ze neemt een duikvlucht en gaat dwars door de bloesem weer omhoog.
Ze landt zachtjes op haar voeten en kijkt om zich heen. Ze is in de boomgaard van dromenland. Ze plukt een kers en stopt het in haar mond. Als een mannelijke elf met lang, bruin haar uit de struiken tevoorschijn komt, schrikt Ashley zo erg dat ze de kersenpit uitspugt en die vol tegen zijn neus komt. Ze slaakt een gilletje en rent in een sukkeldrafje naar hem toe. "Sorry, sorry, ik schrok me kapot, gaat het?" Vroeg Ashley. "Ja, het gaat wel" zegt de elf, terwijl hij aan zijn pijnlijke neus voelt. "Wel mooie bomen hier hè? Ik vind het heerlijk om hier te zijn." "Ik ben hier net, en ik ben hier eigenlijk nog nooit geweest." Zei Ashley tegen de knappe jongen. "Ik heet Dolan." Zegt de elf en hij schudt haar hand. "Grappig, zo heet een vriend van mij ook." Zegt Ashley. "Ik ben Ashley trouwens"  Ze wandelen over de boomgaard, pratend over van alles en nog wat, maar Ashley kan 2 dingen niet loslaten. Probleem 1: hij is f*cking knap, met zijn prachtige bruine haar dat golvend over zijn schouders valt, zijn diepgroene ogen en zijn zachtroze, volle lippen. En 2: Ze kan het maar niet loslaten dat hij ook Dolan heet! Is dat nou echt toeval? Want niet veel knappe jongens hebben lang bruin haar, diepgroene ogen EN hebben de prachtige naam Dolan! Maar ze wandelen door en door. Als ze de boomgaard uitgaan, lopen ze over de vallei, als ze de vallei uit zijn lopen ze het bos in. Dieper en dieper het bos in. Omdat Ashley zo bezig is met elf-Dolan, heeft ze geen enkel benul van tijd en ruimte. Uiteindelijk komen ze op een open plek in het bos. Daar dansen ze, ze dansen en dansen en dansen maar door. Ashley voelt zich langzamerhand loom worden, maar daar let ze niet op. Dan tilt hij haar op en kust hij haar. Rustig en teder drukt hij haar lippen op de hare. Hij tilt haar hoger en hoger de lucht in, alsof ze vlogen. En dan vliegen ze. Ze vliegen hoger en hoger, tot hij haar in haar oor fluistert; "Dag Ashley." Dan lijkt het alsof ze in een vrije val belandt. Dan heeft ze het door: Geen Dolan! Ze viel!