Zo kan het niet verder

deel 2

pov Ruben

Ik zit achter Stella, mijn vriendin. Ik wil haar niet vertellen dat we een bro-code hebben dat we geen relatie kunnen hebben. Maar ik wil haar ook niet kwijt. Dus ik besloot maar om haar te negeren alsof ze niet bestaat ofzo, op school dan!

 'Ruben, RUBEN!' ik schrik op uit mijn gedachten door Mr.Meijer die naar me staat te schreeuwen. Ik heb dus niet opgelet. 'Dus reken maar uit, B staat gelijk aan ... dus dat kan je weer vermenigvuldigen door .. wat uitkomt op ...?' Ik tik snel Tim de soortvan baas uit ons groepje aan en en vraag hem fluisterschreeuwend om hulp, hij geeft mij het 'antwoord' en ik zeg het hardop: 'B staat gelijk aan 49 wat je kunt vermenigvuldigen door 17 dat uitkomt op 8469.' de hele klas lacht en ik word zo rood als een tomaat, letterlijk. Zelfs Stella lacht wat me oprecht pijn doet.

 Gelukkig kwam ik er mee weg met een waarschuwing.

Na de les

Ik loop expres heel sneaky achter Stella aan en als we langs het bezemhokje lopen pak ik haar hand vast en trek ik haar mee de bezemkast in. Ze gilt niet eens wauw... 'Luister, we moeten praten..', 'Nee, ik moet naar de les sorry.' antwoord Stella rustig. Ze loopt de bezemkast uit en daar blijf ik alleen achter. Na 5 minuten daar te hebben gestaan heb ik maar ook besloten om daar weg te gaan.

*Aan het einde van de schooldag*..

Hey! ik heb best wel weinig lezers, 1 of 2 ofzo maar dat houdt me niet tegen om niet door te gaan! Ik vind schrijven leuk dus blijf dit boek vooral lezen en verwacht niet te veel van mij! But hey, ily all <3

Stay sweet and stay calm!