2. Bölüm

7K 153 23
                                    

İşten eve geldiğimde üstünde inanılmaz bir yorgunluk vardı. Ama buna rağmen beni uyanık tutan bir endişe ve huzursuzluk hissi de vardı. Eve geldiğimde babamın ve ağabeylerimin salonda oturmuş beni beklediklerini gördüm. İçimden dedim aha kesin bittin Melina Allah bilir neyimi buldular bu sefer kızacak.
(- baba
< Meriç
>Merih
~ ben)
- Kızım gel seninle önemli bir şey konuşmamız gerekiyor.
~ Biliyorum zaten babacım. Hepiniz konuşsak da bitse der gibi bakıyorsunuz zaten.
< Maalesef konuştuğumuzda bitecek bir şey değil bu ağabeycim.
~ Artık ne olduğunu bana da söyler misiniz acaba ?
- Batıyoruz ve bi karar vermem gerekti. Bu karar doğrultusunda ise evleniyorsun.
~ Nasıl batarız ? Bana niye işler bu raddeye gelmeden önce haber vermediniz ? Ne demek evleniyorsun?
> Sana haber vermedik aslında veremedik çünkü her şey nerdeyse bugün oldu.
~ Nasıl ya? Bir günde nasıl koca şirket batabilir? Nasıl bir günde beni evlenmeye karar verebildiniz?
< Batırmak isteyen Barlas Saraçoğlu olunca haliyle insanlar kolayca batabiliyor.
> Öyle ya adamın istemesiyle battık neredeyse. Ama tek bir şeyle vazgeçeceğini söylüyor. Seninle birlikte olmak istiyor. Biliyoruz ki sen de ondan hoşlanıyorsun.
~ Nasıl biliyorsunuz? Ben daha size söylemedim ki.
< Evinizin duvarları kalın olabilir ama kapının önünden geçerken Elisya'nın Barlas Saraçoğlu ve sen diye çığırmalarını duymamak imkansız küçük kardeşim.
> Maalesef evli mutlu oluyorsunuz.
~ Yoksa mutlu olmamı istemiyor musun?
- Şuan konumuz bu değil.
~ Tamam babacığım.

Duyduklarımın etkisiyle donup kalmıştım. Neden normal bir şekilde karşkma çıkmamıştı ki? Yanıma gelse benimle birlikte olmamı isteseydi ben zaten kabul ederdim. Sevdiğim adam benim onu sevdiğimden bir haber benimle beraber olabilmek için ailemi zorluyor ve aile şirketimizi batırıyordu. Peki neden...
~ Onunla konuşmak istiyorum.
> Neden?
- Olması gerekiyordu zaten.
~ Neden? Zaten beni almak için gözünü karartmış. Kaya Holding'i batırmak o kadar kolay bir şey mi ki bu adam bu kadar kolay yapabilidi ? Biliyorum ki değil. Bir kez başladıysa durmaz. Şirkete çağıralım onu, konuşmak istediğimi söyleyelim. Hem zaten arık siz de benim de onunla virlikte olmak istediğimi biliyorsunuz.
- Sadece yarım saat o da en fazla. Toplantı odasında. Biz de güvenlik kamerasından izleyeceğiz.
< Baba olmaz.
> Baba Meriç haklı. O adam güvenilmez.
- Ben de bunu liyorum ama bu adam kardeşinizle olacak. Bu net bir şey şimdi ise bize iki yol düşer. İlki onların birlikte olmalarını göz ardı edeceğiz yahut ikincisi onları kabul etmek, alışmak için bir fırsatımız varken kabul ederiz.
~ Babam haklı. Ayrıca sevgili ağabeylerim şunu siz de son derece iyi biliyorsunuz ki eğer ben bir şeyi kafama koyarsam o şeyin peşini onu elde edene kadar bırakmam.
< Babamın dediği gibi olacak ama.
~ Tamam.

Sonunda sevdiğim adamı tekrar görebilecektim ve evlenmek hakkında konuşacaktık. Ona soracak çok fazla sorum vardı. Onunda kafasında sorular olduğundan eminim çünkü onu stalkladığım 3 ayda bir kadın için çaba göstermeden önüne çıkacağını az çok kestirebiliyordum. Ve o doktor... Çetin ceviz doktor... Kafamı fazlasıyla kurcalıyan doktor... Acabası ben miydim?
Tam doktor da doktor diye beynimi yemeye başlayacakken telefonumun sesiyle irkildim. Arayan Elisya'ydı. Elisya benim en yakın arkadaşım onunla ortaokuldan beri yakın arkadaşız. Fakat aslen buralı olmadığı ve akrabağları yurtdışında yaşadığı için sürekli yurtdışına çıkması gerekiyordu düğünler vs. yüzünden. Yine 1 haftalığına gitmişti ve arafığına göre muhtemelen geri dönmüştü.
"Alo" dedi.
"Efendim."dedim.
"Kuzum ben İstanbul'a geldim evdesin değil mi taksiciye sizin evin adresin verdim."dedi.
"İyi yapmışsın evdeyim zaten. Gelince sana ne diyeceğim bak şok olucaksın."dedim.
"Ayyyyyy Barlas mı aradı?"dedi.
"Bilmem ki gelince söylerim ne oldu ne bitti."dedim.
"Iyyyy inatçı manda. Neyse kapıyı aç geldim nerdeyse."dedi.
"Niye açıyım ki gelmemişsin daha."dedim.
"Ruh hastası olduğunu biliyordum da bu kadar ilerlediğini fark edememişim. Malcım aç şu kapıyı!"dedi.
"İyi tamam açıyım bari."dedim ve telefonu yüzüne kapadım. Ne kadar da güzel bir ilişkimiz var öyle değil mi?

Zoraki(!) kocacığımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin