Sweet sixteen ''16'' ♛

''Smiles''

başımın ağrısından ölmek üzereydim , demir kadar ağırlık veren göz kapaklarımı açtığımda kapının önünde betona büzüşüp uyuya kaldığımı fark ettim, yavaşça ayağı kalktım ve telefonumu aradım ama aşşağıda salonda bıraktığımı hatırladım, başım okadar çok ağrıyordu ki kapımın kilidini açıp dışarı çıktım , topuklarımda aşşağı inip etrafıma bakındım annem mutfakta ağlayarak yemek yapıyordu babam ortalıklarda yoktu çantanın içinden telefonumu duyabiliyordum şarjı bitmeye yakın olduğu için ötüyordu , çantamı açıp telefonumu aldım ve koşup odama çıktım bir yandan giyinip bir yandanda Gökçeyi arıyordum 

''efendim?

''şey selam uygunmusun?

''evet Beste ne oldu sesin bok gibi?!!

''beni iki dakika sonra alırmısın , annen beni büyük anneme bırakabilirmi acaba?

''tatlıım annem ve babam yemekteler muhtemelen site dışında ama bizde kal''

''olmaz tamam sorun yok seni ararım öptüm bebeğim'' telefonu şarjdan çıkarıp üzerimi değiştirdim ve telefonumu kotumun cebine attım bileğimdeki siyeh tokayla saçlarıma dağınık bir topuz yaptım ve siyeh converce'lerimi giydim ''anne çıkıyorum 20 dakkaya dönerim''

Evden çıktıktan sonra taksiye binip Batuhanların kafesine gittim , oradan unuttuğum Borayı alacaktım ama Batuhanın babası babamın onu gelip aldığını söyledi bende çıktım ve biraz uzaklaştım evimden çok uzağa değil ama bir parka girdim ve banka oturup ağlamaya başladım tamda üzerine Aras aradı  üstelik şarjım yarımdı 

-efendim sevgilim

-''ne yapıyorsun? sesin neden böyle bakalım?!!''

-şey ben bir parktayım biraz canım sıkkın sonra arasam canım?'

-''ne? sana ne dedim ben tekmisin ? bak hemen eve git bu saatte ne işin var

''Aras abartma kapatıyorum

-Bana bak gerizekalı plana uy

''ne diyorsun Aras bıktım ne planı allah aşkına ? gerizekaıyım evet çünkü etrafımdaki herkez değişiyor ve beni kırıyor'' ağlamayı başlayınca telefonu suratına kapadım ve anneme mesaj attım 

-gönderilen= (Aysun Sultan) : merak etme çok uzakta değilim birazdan dönerim uyuyun.

içim okadar çok boğuktuki neyi anlayamıyordum, herkezin bildiği neyi ben bilmiyordum ; Aras , annem&Babam , arkadaşlarım  

-iyimisin ?

gelen ses okadar tanıdıktı ki canım sıkkın olmasına rağmen içim kıpırdadı dönüp baktığımdaysa onu gördüm , şu garip yeni çocuk , kırpıştırdığı uzun mükemmel kirpikler, pembe dudak ve soru soran iri gözler tüm bunlar bir erkeğe aitti inanamıyorum! o-o okadar güzeldiki! ona bakıp donduğumu hatırladım ve düşüncelerimi başımdan savıp ''göründüğü gibi'' dedim 

sakince yanıma oturdu ve cebinden çıkardığı mendili bana uzattı gözleri karşımızdaki çınar ağacının üzerindeki ağaçkakandaydı ,''-ne garip bir kuş,öyle değil mi?

mendil ile gözyaşlarımı sildim ve başımı salladım dalga geçiyor olmalıydı şu durumda konuştuğum konuya bak ''yaa evet çok garip dünya'' deyip iç çektim 

hafiften gülümsedi, onun gülümsemesine gülümsedim.

bana döndü ama bakışları okadar hızlıdı ki , şu hiç yerinde duramayan yaramaz veletler yokmu hah aklımdan Bora geçi bu Bora Kardeşim Boraya ne çok benziyor hafiften kıkırdadım bütün Boralar aynımı ki.

''ne oldu , neye güldün?''

''biliyormusun benim Bora adında bir kardeşim var ve bilmiyorum ama nedense benzetim sizi''

''hah'' ağzından çıkan tek şey..dudaklar yukarı kıvrılır ve dişler gözükür ''tanıştır bir gün kulağa çok hoş geldi''

''tabii olur''

sonra tekrar güldüm ''inanamıyorum sana''

''neden?''

''demin ağlıyordum şimdi ise bilmiyorum ama gülümsüyorum istemsizce '' ''hah'' dedim bu sefer ben ,

''belkide seni gülümsetiyorum, eh gülümsediğine göre gideyim mendilimi geri isterim''

kafamı sallayıp kıkırdadığımda bana uzunca baktı hiç gülmeden , gülümsemeden öylece baktı ve ters yöne doğru uzaklaştı , aklımdan tüm olanları çıkarıp taksi aramaya başladım allahtan son taksi banaymış ki eve döndüğümde direk yatağa yattım ve kimseyle konuşmadım...

''Anne , anne lütfen anne ''

''anneee anne neden bakmıyorsun dinle ''

bulanık görüyordum ve nabzım hızlandığı için güçlükle nefes aldım , elimi terli alnımın üzerine koyup bir kez daha nefes aldım ''ahh Tanrım''

yine aynı rüyayı görmüştüm , annem yine gidiyor ve bizi dinlemiyordu babm sessizce ağlıyordu ve yine aynı sızı kalbimde offf 

sanırım ergenlik bunalımı falan yaşıyorum dedim içimden başka ne olabilirki neden bu sabah bu kadar koyuydu her yer , ayağı kalkıp perdeyi açtığımda karşımda gri bulutlar gördüm sağanak çoktan bastırmıştı ve gelmişti  Sonbahar ..

Bence bu sonbahar çok garip geçecekti , bence sonbahar ayı çok hüzünlü bir aydı..