İlk Aşk 》YAPBAR

1|YILDIZLAR

Gece gece neden arıyor ki bu şimdi?

Telefona baktığımda arayan kişinin sırık olduğunu görünce yavaşça açtım telefonu.

Yaprak: Hayrola sırık! Saat gece yarısı ne iş ?

Barış : Seni , 2 sokak alttaki sahilde bekliyor olacağım.

Yaprak : yine ne göstercen acaba?

Cevap gelmediğinde telefona baktım Barış telefonu kapatmıştı.

Telefonu komidinin üzerine bırakıp yatağa uzandim.

Avizeye bakıp konuştum.

"Sence gitmeli miyim ? Ne dersin avize ? Sence ona ümit verirmiş gibi olur muyum ? "

" Biliyorum... Onu görünce kalbim çok hızlı çarpıyor... Ne diyeceğimi bilmiyorum..."

Ondan sonra yataktan kalkıp pencereye baktım.

"Ama ali dediya bazen dediği laflar seni heyecanlandıra bilir. İlla bir şey hissetmem gerekmez. "

Avizeye bakış atıp arkamı döndüm.

"Dimi ?"

Hemen dolabımı açıp kırmızı gomlegimle, mavi pantolonumu giyip saçlarımı açık bıraktım.

İlk kez ... hayatımda ilk kez saçlarımı açık bırakacaktim.

Aynaya baktığımda kendime bir sözü hatırlattım.

" illa ona birşey hissetmen gerekmez yaprak..."

Aynada son kez kendime bakıp aşağıya yavaş adımlarla indim.

Annemler uyuduğu için direk siyah converselerimi giyip evden çıktım.

Sokakta yürürken aklım hep aynı sorudaydi. Aşık olur muydum ona ? Bundan işte çok korkuyordum. Hayatında kimseye aşık olmamış ben...

Sokakta yürümeye devam ettiğimde sonunda sahile gelmiştim.

Olduğum yerde durup kafamı bir sağa bir sola dondurdugumde sırık'in orada olduğunu görmüştüm.

Yanında bir sepet vardı. Piknik mi yapcaktik acaba ?

Kayalıklardan inip yanına gittim.

" Neden çağırdın beni sırık "

Cevap vermeden yanımdaki sepeti koluna alıp yanına bıraktı. Ne yaptığını izlerken soru sordum.

" N'apiyosun? "

Beni aldırmadan kayaliklarin üstüne örtüyü sererek bana yat işareti yaptı.

Bende onun dediğini yaparak kafamı onun verdiği küçük yastığa koydum.

O da yanıma yatınca aramızda pek bir mesafe olmadığı için soru sordum.

" Eee . . . Ne oldu şimdi? "

Sırıtarak çenemi gökyüzüne çevirince inanılmaz bir manzara gördüm.

"Yıldızlar "

Yıldızlar o kadar guzel diki sırık'i bir anlığına unutmuştum.

" işte amazon kızı, ben senin için dosyaysam sende benim için bütün evrendeki sönmeyen yildizlarsin. "

Sırıtarak yanıt verdim;

"Bunlar pahalı laflar sırıklarin efendisi " dedim taklidini ederek.

O güldüğünde bende gülmüştüm. Birden kafasını kaldırıp ağzıma baktı.

"OHA ilk kez birlikte güldük. Bu anı olumsuzlestirmemiz lazım amazon "

Hemen cebinden telefonunu çıkarıp ikimize doğru tuttu.

Bir kusur görmüş gibi hemen bana işaret etti.

"Biraz yaklaşsana amazon... Sığmıyoruz kadraja "

Yüzümü somurtup azcık yaklaştım sırık 'a ... zaten aramızda mm bile yoktu. Kafasını çevirse zaten...

"Birazcıkta gülsene ya mutlu çık. "

Aslında gülüyordum ama içimden. İçimdeki mutluluğu dışa vurumuscasina güldüm.

Ama gerçekten güldüm. O fotoğrafı çektiğinde ben meraklı gözlerle nasıl olduğuna baktım.

Telefona doğru ilerledigimde o telefonu benden uzaklaştırıp kendi bölgesine çekiyordu.

Resimi bana gosterecekken kafasını bana doğru çevirmişti ben de o ara fotoğrafa bakmak için çevirince dudaklarımız birbirine girdi.

Ben birden ne oluyor lan diye içimden geçirirken hemen dudağımı ondan ayırıp ayağı kalkıp konuştum.

" Ana kraliçe beni bekler. G-gorusuruz " diyip kayalıklardan geçip sahile geçtim.

Bir yerde durup kalbimin hızına baktım. Çok hızlı atıyordu. Aynı taramalı tüfek gibi ...

Ama bir gariplik vardı. Ali ile dudaklarımız değdiğinde bu kadar büyük bir tepki gostermemisti kalbim ... Peki şimdi neden ? Bu kadar hızlı atıyor... "

Barış 'in dilinden;

Bugün ne olmuştu öyle? Çok garipti ama çokta güzeldi.

" amazon unda ilk öpücüğünu kaptın sırıklarin efendisi " dedim kendi kendime.