İlk Aşk 》YAPBAR

6|BENİM MANZARAM

Koşarak büyük Lunapark in içine girdim.

" Dur ... Amazon kızı nereye?"

Kafamı büyük donmedolaptan ayrimayarak siriklarin en tatlısina cevap verdim.

" İlk şu donmedolaba binelim. ÇOK büyük... "

Hayranlıkla etrafa bakarken ağzım beş karış aşağı inince çenemde iki parmak hissetmem le Barış a döndüm.

" Ağzını kapat amazon ... Sinekler girer."

Ona mutlu bir şekilde bakarken Barış in yüzünde kocaman bir gülümseme oldu.

" Oooo zaman " deyip elini bana , sanki dansa kaldıracakmis gibi uzattı.

"Bu eğlenceyi bana lütf eder misiniz amazon ... "

Bir eline bir de ona bakıp güzel gözlerine baktım.

Bende onun taklidini yapıp yavaşça sırıttım.

" Memnuniyetle sırıklarin en efendisi ... "

Elimi onun elinin içine koyduğumda elimden tutup sürüklemeye başladı.

Ellerimiz sallana sallana yürürken Barış a baktım. Ardından da elimize... Kenetlenmiş vaziyette olan elimize...

Biz şimdi ne oluyorduk? Ne iştik yani ?... El ele sevgililer gibi yürüyorduk... O igrendigim gıcık sevgililer gibi...

Ellerimize baktığımda Sırık fark etmiş oldu ki gülerek bana baktı.

" Neden öyle bakıyorsun? "

" Şey dönme dolaba binelim mi ? "

Bana gülüp elimi bırakmadan yüzünü yüzüme yaklastirdi.

" Ne ?... Bise mi oldu ?... Bişey söylesene..."

O kalemle çizilmiş dudaklarını yalayarak ellerimizi bana gösterdi.

" Bana bir söz ver tamam mı? "

" Ne sözü? "

" Bugün elimi bırakma olur mu ?"

Diyip elimin dışını öpüp dönme dolaba doğru sürükledi beni .

" Gel hadi binelim. "

Donmedolabin kabinine girerek oturduk.

Ben koltuğa oturunca o da yanıma oturdu.

" Eee... Barış... "

" Efendim ?"

"Sen benim yanıma oturma ."

Bana tuhaf tuhaf bakıp cevap verdi ;

" Neden Yaprak ?"

"Çünkü dengeyi bozuyoruz "

Sırık arayla gülümseyip oturduğu yere biraz daha kurulup elini oturduğum yerin arkasına attı.

"Bu donmedolabin denge sıkıntısı yok... Yani ... Yan yana oturabiliriz.

" He. İyi o zaman "

Donmedolap hareket etmeye başladığında ben dışarıyı ağızim kulaklarında izliyordum.

Yavaş yavaş yukarıya çıkarken biraz korkmuştum.

Çünkü yükseklik korkum vardı.

Barış beni durttugunde ona baktım. Çok yakın olduğumuz için gözlerine doğru düzgün bile bakamiyordum.

" Fotoğraf çekelim mi ?"

" İkimiz mi ?"

Barış salak misin gözleriyle bana baktı.